မုန္းတီးျခင္း၏သားေကာင္ ၅

ထိုင္းႏိုင္ငံထဲမွာ ျမန္မာႏိုင္ငံသားေတြ ၀င္ေရာက္လုပ္ကိုင္ပံုနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားေရးၿပီးခဲ့ပါၿပီ။ မျပည့္စံုေသးေပမယ္လို႔ ပံုေဖၚမွန္းဆႏိုင္ၾကပါလိမ့္မယ္။ နည္းလမ္းအမ်ိဳးမ်ိဳးနဲ႔လာခဲ့ရတဲ့ ျမန္မာႏိုင္ငံသား အလုပ္သမား ေတြအေပၚမွာ ထိုင္းေတြဘယ္လိုသေဘာထားသလဲဆိုတာ ဆက္ၿပီးတင္ျပသြားပါမယ္။ ထိုင္းအစိုးရအဆက္ဆက္က ျမန္မာႏိုင္ငံသားအလုပ္သမားေတြကို အေကာင္းျမင္၀ါဒေရးရာနဲ႔ ေျပာဆိုဆက္ဆံခဲ့ျခင္းဆိုတာ မရွိခဲ့ဘူးလို႔ထင္ပါ တယ္။ အျပစ္တင္အဆိုးျမင္၀ါဒေတြနဲ႔ေတာ့ အစိုးရအဆက္ဆက္က ေျပာဆိုဆက္ဆံခဲ့ပါတယ္။ တရားမ၀င္ခိုး၀င္လာ တဲ့ ျမန္မာႏိုင္ငံသားေတြေၾကာင့္ ထိုင္းႏိုင္ငံမွာ ေရာဂါဘယေတြပ်ံ႕ပြါးေစတယ္၊ ထိုင္းေတြရဲ႕အလုပ္ကိုလုတယ္၊ မူးယစ္ ေဆး၀ါးေတြကို ျဖန္႔ျဖဴးတယ္၊ ဒုစရိုက္မႈခင္းေတြျဖစ္တယ္၊ ႏိုင္ငံေတာ္လံုၿခံဳေရးကိုထိခိုက္တယ္၊ ႏို္င္ငံမဲ့ကေလးေတြေမြး ဖြါးေပါမ်ားတယ္၊ အစရွိသျဖင့္ ေရးျပလို႔မကုန္ႏို္င္ေအာင္ စြပ္စြဲခ်က္ေတြမ်ားျပားလွပါတယ္။

အမွန္တကယ္ဆန္းစစ္ၾကည့္မယ္ဆိုရင္ ျမန္မာေတြေၾကာင့္၊ ျမန္မာကိုအမွီျပဳၿပီး ထိုင္းေတြႀကီးပြါးလာတယ္လို႔ ေတာင္ေျပာႏို္င္ပါေသးတယ္။ ထိုင္းနဲ႔ျမန္မာအလုပ္သမားကိစၥမွာ ထိုင္းေတြဟာ ျခင္နဲ႔ပံုစံတူပါတယ္၊ ျခင္ေတြဟာ လူ႕ ေသြးကိုလည္းစုပ္ေသးတယ္၊ နား နားမွာလည္း သူဟာအင္မတန္မွ အနစ္နာခံၿပီး ေသြးစုပ္ရျခင္းျဖစ္ေၾကာင္းလည္း ေအာ္ေနေသးတယ္။ ထိုင္းလည္းအဲဒီလိုပဲ၊ သူတို႔လည္းအသာစီးရေသးတယ္၊ ျမန္မာအလုပ္သမားေတြကိုလည္း မရွိမ ျဖစ္လိုအပ္ေနေသးတယ္၊ ဒါေတာင္မွ ေက်းဇူးမတင္တဲ့အျပင္ အျပန္အလွန္မွီခိုမႈလို႔ေတာင္ အသိအမွတ္မျပဳခ်င္ၾကပါ ဘူး။ တကယ္လို႔ ျမန္မာအလုပ္သမားေတြသာ ကိုယ့္အိမ္ကိုယ္ျပန္သြားၾကရင္ ထိုင္းေတြအတြက္ ႏို္င္ငံနဲ႔ခ်ီၿပီး ထိခိုက္ ဆံုးရႉံးမႈေတြျဖစ္ကိုျဖစ္ရမယ္လို႔ ကၽြန္ေတာ္ေျပာရဲပါတယ္။

ဘာေၾကာင့္လဲဆိုေတာ့ ျမန္မာႏိုင္ငံသားေတြလုပ္ေပးေနတဲ့တန္ဖိုးေတြဟာ ထိုင္းဂ်ီဒီပီရဲ႕႔ ၅-၆.၂% (သို႔) ေဒၚလာသန္းေပါင္း တစ္ေသာင္းတစ္ေထာင္အထိရွိတယ္လို႔ ပညာရွင္ေတြတြက္ခ်က္ထားတာရွိပါတယ္။ ျမန္မာအလုပ္ သမားေတြရဲ႕ လုပ္အားခေတြဟာ တစ္ႏွစ္မွာ ေဒၚလာသန္းႏွစ္ေထာင္ေလာက္ရွိၿပီး အဲဒီအထဲက အနည္းဆံုး ၅၀%ဟာ ထိုင္းထဲမွာပဲ အသံုးစားရိတ္ေတြျဖစ္ေနပါတယ္။ ကဲ.. စဥ္းစားသာၾကည့္ေပေတာ့ ၊ ျမန္မာအလုပ္သမားေတြရဲ႕တန္ဖိုး ဘယ္ေလာက္ရွိေနလဲ၊ ဘယ္သူေတြကရေနလဲဆိုတာ။ တန္ဖိုးမသိတဲ့ႏြားေတြေၾကာင့္ ကိုယ့္တန္ဖိုးေတြ သူမ်ားအသံုး ခ်ခံေနရတာျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေတာင္မွ အေကာင္းေျပာေဖၚမရပါဘူး။

ထိုင္းေတြစြပ္စြဲေနတဲ့ အခ်က္ေတြကို ကၽြန္ေတာ့္လိုဘာမွမဟုတ္တဲ့ သာမန္အေတြးေလးနဲ႔ပဲ ျပန္ေခ်ပပါမယ္။ ျမန္မာေတြေၾကာင့္ ဆင္ေျခေထာက္၊တီဘီ၊ငွက္ဖ်ားေတြ ပ်ံ႕ပြါးတယ္လို႔ သူတို႔ကေျပာပါတယ္။ အဲဒီေရာဂါေတြဟာ ဆင္းရဲသားေရာဂါလို႔ေတာင္ ေျပာလို႔ရပါတယ္၊ဘာေၾကာင့္လဲဆိုေတာ့ လူေနမႈအဆင့္အတန္းရွိေနရင္ အဲဒီေရာဂါေတြ မျဖစ္ႏို္င္ပါဘူး။ ဒါေၾကာင့္ဒီေရာဂါေတြဟာ ထိုင္းကိုကူးစက္တာအလြန္နည္းၿပီး ျမန္မာအခ်င္းခ်င္းေတြမွာပဲ ကူးစက္ေန ပါတယ္။ ဒါကလည္း ခိုင္းရရင္ၿပီးေရာ မင္းတို႔ဘယ္လိုေနေနဆိုတဲ့ လစ္လ်ဴရႈ တာ၀န္မယူတတ္တဲ့ ထိုင္းေတြေၾကာင့္ ျမန္မာအလုပ္သမားေတြ လူေနမႈနိမ့္က်ၿပီး အခန္းက်ဥ္းေလးထဲမွာ ျဖစ္သလိုေနရလို႔ ဒီလိုျဖစ္ရတာပါ။ ေကာင္းေကာင္း ေနရ၊ စားရတဲ့အလုပ္သမားေတြမွာ ဒီလိုမျဖစ္ပါဘူး။ အဲ သူ႔ႏိုင္ငံကေန ျမန္မာအလုပ္သမား ေအ့ဒ္စ္ေရာဂါေတြကူးစက္ ခံရတာက်ေတာ့ သူတို႔ဘာသံမွမထြက္ပါဘူး။ ဘယ္သူကပိုနစ္နာပါသလဲ…

မူးယစ္ေဆး၀ါးနဲ႔ပတ္သက္လို႔ကေတာ့ ရာဇ၀င္နဲ႔ခ်ီၿပီးေတာင္ေျပာလို႔ရပါတယ္။ ဗိုလ္မႉးခ်ဳပ္ေက်ာ္ေဇာရဲ႕ အတၳဳပၸတၱိထဲမွာ ထိုင္းစစ္ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေတြနဲ႔ တရုတ္ျဖဴေတြဘိန္းကုန္ကူးတာေရးထားပါတယ္။ ေနာက္ၿပီး ကမၻာအရပ္ရပ္ ကို မူးယစ္ေဆး၀ါးျဖန္႔ဖို႔အတြက္ အျပည္ျပည္ဆိုင္ရာေလဆိပ္၊ သေဘၤာဆိပ္ေတြ ဘယ္ႏို္င္ငံမွာရွိလဲဆိုတာ ကေလး ေတြးေတြးလို႔ေတာင္ရပါတယ္။ မူးယစ္ေဆးထုတ္ဖို႔နည္းပညာ၊ ဓါတုပစၥည္းကုန္ၾကမ္းေတြ ျမန္မာႏို္င္ငံမွာလည္းမရွိပါ ဘူး၊ ဘယ္ကလာပါသလဲ။ ခြန္ဆာေသတုန္းက အပတ္စဥ္ထုတ္ မတိခၽြန္(သို႔)ေနရွင္း သတင္းမဂၢဇင္းထဲမွာ ဗိုလ္မႉး ရြက္ဆစ္နဲ႔ အင္တာဗ်ဴးလုပ္ထားတာ ဖတ္လိုက္ရပါတယ္။ အကုန္လံုးမမွတ္မိေပမယ့္ မွတ္မိေနတာကေတာ့ ခြန္ဆာဟာ ထိုင္းက အေကာင္ႀကီးအၿမီးရွည္ေတြနဲ႔ အဆက္အသြယ္ရွိၿပီးရင္းႏွီးပါတယ္။ ခြန္ဆာအလင္း၀င္ဖို႔ ထိုင္းကို ကမ္းလွမ္းခဲ့ေပမယ့္ ထိုင္းကလက္မခံတာေၾကာင့္ ျမန္မာဘက္ကို မသြားခ်င္ပဲသြားခဲ့ရတဲ့အေၾကာင္း၊ ဒီလိုျဖစ္ရတာ ထိုင္းမွာတာ၀န္ရွိေၾကာင္း ဗိုလ္မႉးရြက္ဆစ္ကေျပာခဲ့ပါတယ္။ ကဲ မူးယစ္ေဆးနဲ႔ပတ္သက္ရင္ ဘယ္သူက ဘယ္သူ႔ကို အျပစ္တင္သင့္ပါသလဲ.. ၀ိုင္းစဥ္းစားေပးၾကပါဦး။

ထိုင္းေတြရဲ႕အလုပ္ေတြကို ျမန္မာအလုပ္သမားေတြက လာလုတယ္ဆိုတာကေတာ့ ျမန္မာေတြလုပ္ေနရတဲ့ အလုပ္ဟာ သရီးဒီလို႔ေခၚတဲ့ ညစ္ပတ္၊ခက္ခဲ၊အႏၱရာယ္ရွိတဲ့ ထိုင္းမလုပ္ခ်င္တဲ့အလုပ္ေတြပါ။ ျမန္မာေတြဟာ ေစ်းဆိုင္ ေလးဖြင့္ေရာင္းခြင့္ေတာင္မရွိပါဘူး။ သိပ္ၿပီးရွင္းေနစရာေတာင္မလိုပါ။ ဒုစရိုက္အမႈလို႔ဆိုရာမွာလည္း ျမန္မာေတြက်ဴး လြန္တာနဲ႔စာရင္ ျမန္မာေတြကပဲ ေန႔စဥ္နဲ႔အမွ်က်ဴးလြန္ခံေနရပါတယ္။ ဒါလည္းသိပ္ေျပာေနစရာမလိုပါဘူး၊ အထင္ အရွားပါပဲ။ ႏို္္္င္ငံမဲ့ကေလးေတြလို႔ ျမန္မာအလုပ္သမားေတြရဲ႕ သားသမီးေတြကို ေခၚေ၀ၚသံုးစြဲေနတာကလည္း ေစာ္ကားရာေရာက္ပါတယ္။ ဘယ္သူမွ သူ႕ႏိုင္ငံထဲမွာတသက္လံုးမေနပါဘူး။ အခုလာေနတယ္ဆိုတာ သူတို႔ကိုယ္ တိုင္ကိုက လက္ခံထားလို႔ပါ၊ ဒါရွင္းေနတာပါပဲ။ အိမ္ရွင္လက္မခံပဲနဲ႔ ဘယ္ဧည့္သည္မွေနလို႔မရပါဘူး။ ထိုင္းျမန္မာ နယ္စပ္ဟာ မိုင္ေပါင္းေထာင္ခ်ီၿပီး ရွည္လ်ားထိစပ္ေနလို႔ ျမန္မာေတြခိုး၀င္တာကို မတားဆီးႏို္င္ပါဘူးလို႔ ရဲမႉးေတြက အသံေကာင္းဟစ္ေနပါတယ္။

နယ္စပ္ကေနဘယ္လိုပဲ ခိုး၀င္၀င္ ေနာက္ဆံုးကားလမ္းေတြကိုပဲအသံုးျပဳရတာပါ။ မိန္းလမ္းေတြမွာ ဒူးႏွံ႔ၿပီး ေစာင့္ေနရံုပါပဲ။ ေနာက္ၿပီးလက္ခံအလုပ္ေပးမယ့္သူမရွိရင္ ဘယ္သူမွ၀င္လာလို႔မရပါဘူး၊ ဒီမွာေနရတာေရကအစ ၀ယ္ေသာက္ရတာပါ။ ရြာမွာလို လမ္းေဘးေရအိုးစင္မွာေသာက္၊ အလႉအိမ္မွာလိုက္စား၊ ဇရပ္မွာအိပ္လုပ္လို႔မရပါဘူး။ သူတို႔ကလက္ခံေနလို႔သာ ၀င္လာလို႔ရၾကတာပါ။ လမ္းခရီးမွာေခၚလာတဲ့သူေတြကေရာ ဘယ္သူေတြလဲ၊ ယူနီေဖါင္း ၀တ္ေတြမပါပဲနဲ႔ ဘယ္သူမွေခၚသြားေခၚလာလုပ္လို႔ရတာမဟုတ္ပါဘူး။

အမွန္တကယ္ေတာ့ ကၽြန္ေတာ္တို႔တေတြဟာ ကိုယ့္အိမ္ကိုယ့္ယာရွိလ်က္နဲ႔ သူမ်ားအဆဲခံၿပီးမွီခိုေနရတဲ့ဘ၀ ေတြျဖစ္ေနရတယ္။ ျမန္မာလို႔ေျပာလိုက္တာနဲ႔ အထင္ေသးႏွိမ္ခ်ေနၾကတာကို ခံေနရပါတယ္။ ထိုင္းမွာမွမဟုတ္ပါဘူး၊ တျခားႏိုင္ငံေတြမွာ ဘယ္လိုပံုစံနဲ႔ပဲအလုပ္လုပ္ေနရပေစ ဒီလိုပဲအႏွိမ္ခံၾကရမယ္လို႔ ကၽြန္ေတာ္ထင္ပါတယ္။ ဒီလိုဘ၀ ေတြကလြတ္ေျမာက္ေအာင္ဘာေတြ ဘယ္လိုလုပ္သင့္သလဲဆိုတာ အျမန္ဆံုးဆံုးျဖတ္လုပ္ကိုင္သင့္ၾကၿပီလို႔ ယူဆပါ တယ္။ ရဖို႔နဲ႔ ၀ဖို႔ေလာက္ပဲလုပ္ေနၾကတယ္ဆိုရင္ ကၽြန္ေတာ္တို႔လည္း န.အ.ဖ နဲ႔ ထူးမျခားနားသာ ျဖစ္ေနမယ္လို႔ ထင္ပါေၾကာင္း ေျပာလိုပါတယ္။ အခုလိုျမန္မာအလုပ္သမားေတြရဲ႕ အျဖစ္အပ်က္မ်ားကို တင္ျပရာမွာ ကၽြန္ေတာ့္ရဲ႕ စာအေရးအသား ညံ့မႈေၾကာင့္ အေၾကာင္းအရာေတြ ေပၚလြင္သင့္သေလာက္မေပၚလြင္ခဲ့ပါဘူး။ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ လုပ္စရာ လမ္းစေလးေတြ ေတြ႔ျမင္မိလာမယ္ဆိုရင္ ႀကိဳးစားေရးရက်ိဳးနပ္ပါၿပီ။ ထင္ျမင္ယူဆခ်က္ေတြကို ကြန္မန္႔၊စီေဘာက္မွာ ခ်န္ထားခဲ့ေပးၾကပါခင္ဗ်ား။ မဂၤလာပါ….