နဲနဲေျပာမယ္

ျမန္မာႏိုင္ငံရဲ႕အေျခအေနကေတာ့ ထံုးစံအတိုင္း စစ္အာဏာရွင္တို႔ေရးဆြဲထားသလိုပဲျဖစ္ ေနပါတယ္။ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကို ျပန္လႊတ္ေပးရေတာ့မယ့္အခ်ိန္မွာ အေၾကာင္း တခုုခုျပၿပီး ဆက္ထိန္းထားပါဦးမယ္။

သူတို႔အေနနဲ႔ ေၾကာက္ရြံ႕ရတဲ့သူေတြထဲမွာ နံပါတ္၁ ျဖစ္ေနတဲ့ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကို အေယာင္ေဆာင္ေရြးေကာက္ပြဲလုပ္မယ့္ကာလမွာ လႊတ္ထားေပးဖို႔ဆိုတာ ဘယ္လိုမွမျဖစ္ႏိုင္ပါဘူး။ အႏွစ္ႏွစ္အလလ လိမ္လည္ထားသမွ် ပ်က္စီးသြားမွာကို သူတို႔ေၾကာက္ပါတယ္။ အျခားေခါင္းေဆာင္ေတြျဖစ္တဲ့ ကိုမင္းကိုႏိုင္တို႔ ကို ႏွစ္ရွည္ေထာင္ဒဏ္ခ်ထားၿပီး လမ္းရွင္းထားၿပီျဖစ္ပါတယ္။ အခုလည္း ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကို အလားတူပဲ ထပ္မံခ်ဳပ္ေႏွာင္ထားဦးမွာျဖစ္ပါတယ္။

စစ္အာဏာရွင္ေတြဟာ သူတို႔ဦးတည္ခ်က္ကို ဘယ္သူေတြဘာေျပာေျပာ ဂရုမစိုက္ပဲ လုပ္ေဆာင္ခဲ့တဲ့ထံုးစံအတိုင္း အေကာင္ထည္ေဖၚသြားမွာ မလြဲဧကန္ပါပဲ။ တိုင္းျပည္ လြတ္ေျမာက္ေရး နဲ႔ပတ္သက္လို႔ ကၽြန္ေတာ္ရဲ႕အျမင္ကိုေျပာရရင္ အခုခ်ိန္မွာ လူထုအံုၾကြမႈ ျဖစ္လာဖို႔ဆိုတာ မျဖစ္ႏိုင္ပါဘူး။ လူထုကႏိုင္ငံေရးကို စိတ္မ၀င္စားလို႔ဆိုတာထက္ အေၾကာင္းမဲ့မစြန္႔စားခ်င္တာက အဓိကျဖစ္ပါတယ္။

ဒါကလည္း သဘာ၀က်ပါတယ္။ တစံု တခုျဖစ္လာရင္ အရင္ဆံုးႏွိပ္ကြပ္တာကို သူတို႔ပဲခံရတာပါ။ အသတ္ခံရမယ္၊ ေထာင္ခ်တာ ခံရမယ္၊ ႏွိပ္စက္မႈေတြခံရမယ္၊ စီးပြါးေရးကိုဖ်က္စီးတာခံရမယ္ စသည္ျဖင့္ အၿမဲတမ္းပဲခံ ေနရတဲ့ ခံဖက္ကခ်ည္းဆိုေတာ့ ဘယ္သူမဆို ဘာမွမပိုင္ပဲနဲ႔ ဘာမွမလုပ္ခ်င္ၾကတာပါပဲ။ တကယ္လို႔သာ စစ္တပ္ဖက္ကျဖစ္ေစ၊ ႀကံ႕ဖြတ္စြမ္းအားရွင္ဖက္ကျဖစ္ေစ အလားတူ အထိခိုက္ေတြရွိတယ္ဆိုရင္ သူတို႔မွာ အားတက္လာစရာရွိႏိုင္ပါတယ္။

အခုေတာ့ ကိုယ့္ ဖက္ကခ်ည္းပဲ အၿမဲတမ္းခံဖက္ကခ်ည္းျဖစ္ေနတဲ့အျပင္ ဘယ္သူကမွ ဘာမွအားေပးတာ ေတြ၊ ေထာက္ပံ့တာေတြမရွိေတာ့ နဂိုကမွယဲ့ယဲ့ကေလးေတြက စိတ္ပ်က္လာတာ၊ လမ္း ေပ်ာက္သလိုျဖစ္လာတာ မဆန္းပါဘူး။ ေနာက္တခုကလည္း အေၾကာင္းကိစၥတခု ေပၚလာ မွ တပြဲတိုး ထထလုပ္ေနသလိုျဖစ္ေနတာပါပဲ။ ႀကိဳတင္ျပင္ဆင္ တာ၀န္ယူလုပ္ေဆာင္ခဲ့ တာ မရွိခဲ့ေလေတာ့ ရန္သူက အလြယ္တကူပဲ ႏွိမ္နင္းၿဖိဳခြဲတာခံေနၾကရပါတယ္။ခက္တာက ႏိုင္ငံေရးကိစၥကို အေပ်ာ္တမ္းသေဘာမ်ိဳးလုပ္ေနတာေတြ ျဖစ္ေနၾကပါတယ္။

ေၾကညာခ်က္ထုတ္လိုက္၊ သံရံုးေရွ႕မွာသြားေအာ္လိုက္၊ ေတာင္းဆိုခ်က္ထုတ္လိုက္နဲ႔ အေရးမပါ အရာမေရာက္တာေတြပဲ လုပ္ေဆာင္ေနၾကတာကိုေတြ႔ရပါတယ္။ စစ္အာဏာ ရွင္ေတြက ဘယ္ႏွစ္ ဘယ္လ ဘယ္ရက္မွာ ဘာေတြကိုလုပ္မယ္ စသည္ျဖင့္ တိတိက်က် ရွိပါတယ္။ ကိုယ့္ဖက္မွာက ဘာမွတိတိက်က်ပလန္မ်ိဳးမရွိပဲနဲ႔ ႀကံဳရာက်ပန္း ေပၚပင္လိုက္ ေနၾကေတာ့ ဘာမွမျဖစ္လာတာ အံ့ၾသစရာမဟုတ္ပါဘူး။ အဲဒီအျပင္ ႏိုင္ငံေရးကိုစိတ္ပါ တဲ့မ်ိဳးဆက္အသစ္ေလးေတြကို စိတ္ပ်က္အားေလ်ာ့ေအာင္ လုပ္ျပေနသလိုလည္း ျဖစ္ေနပါတယ္။

အဖြဲ႔ေတြသာ မေရတြက္ႏိုင္ေအာင္မ်ားေနၿပီး တိက်တဲ့လုပ္ေဆာင္ခ်က္က ေလာက္ ေလာက္လားလား မည္မည္ရရမရွိတာေတြကို အျမန္ဆံုးျပဳျပင္သင့္ေနပါၿပီ။ အဲဒီလိုမွ မဟုတ္ရင္ေတာ့ ဒီလိုနဲ႔ပဲ အေမွာင္ထဲမွာ လမ္းေပ်ာက္ေနၾကရဦးမွာပါ။ အထူးသျဖင့္ ဘာပဲ လုပ္လုပ္ ဇယားခ်ၿပီး ျဖစ္ေျမာက္ေအာင္ လုပ္ရမွာျဖစ္ပါတယ္။ အဓိကလိုအပ္တဲ့ ရန္ပံုေငြ ကို ဘယ္လိုရွာမလဲ(ကိုယ့္အားကိုယ္ကိုးစနစ္မ်ိဳး) ဘယ္သူေတြက ဘယ္အပိုင္းကို တာ၀န္ ယူမလဲ အစရွိသျဖင့္ လုပ္ေဆာင္ၾကဖို႔ အထူးပဲအေရးႀကီးပါတယ္။ ယူအန္ေတြ အီးယူေတြ ကို ထည့္တြက္စရာကိုမလိုပါဘူး။

ကိုယ့္ၾကမၼာ ကိုယ္ဖန္တီးရမွာပါ။ အဲလိုမွမဟုတ္ရင္ စစ္တပ္ေခ်လို႔ တိုင္းျပည္ေက်ပါေတာ့မယ္။ အစကေတာ့ ကၽြန္ေတာ္မေရးဘူးလို႔ ရည္ရြယ္ထားေပမဲ့မေနႏိုင္လို႔ေရးမိေျပာမိပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ေတြမွာ သင့္တင့္တဲ့၀င္ေငြေတြရွိတယ္၊ ထိုက္သင့္တဲ့ အတတ္ပညာေတြရွိ တယ္ ကိုယ့္ႏိုင္ငံကိုလည္း လြတ္ေျမာက္ေစခ်င္တဲ့စိတ္ေတြရွိတယ္။ ဘာဆက္လုပ္ၾကမလဲ ဆိုတာ ကိုယ္စီကိုယ္စီ စဥ္းစားဆံုးျဖတ္လုပ္ေဆာင္ၾကဖို႔ အေရးႀကီးေနပါၿပီလို႔ပဲ တင္ျပေဆြး ေႏြးလိုက္ပါတယ္ခင္ဗ်ာ။