လူထုအသံအြန္လိုင္းဂ်ာနယ္က ေဆာင္းပါးပါခင္ဗ်ာ။ ထံုးစံအတိုင္း အယ္ဒီတာက သနပ္ခါးလူးေပးထားပါတယ္။
ဒီစာအတြက္ အခ်က္အလက္ကို မိတ္ေဆြတစ္ေယာက္ရဲ႕မွတ္တမ္းကဆင့္ပြါးကူးယူၿပီးေရးဖြဲ႔ထားပါတယ္။ ေခါင္းစဥ္ကို အယ္ဒီတာက ေျပာင္းထားေပးပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့ စာရိုက္ရံုေလးလို႔ပဲေျပာရမလား...
အိမ္နီးခ်င္း ႏိုင္ငံမ်ားေရာက္ ျမန္မာ အလုပ္သမားတို႔ အဖို႔တြင္ ႏိုင္ငံသား စီစစ္ျခင္းႏွင့္ ပတ္စ္ပို႔လုပ္ျခင္း ဟူသည္မွာ နားစိမ္းေနေသာ၊ ဘာမွန္းမသိေသာ အေၾကာင္းအရာသစ္ ျဖစ္သည္။ ဘာမွ ေရေရရာရာ မသိၾက၊ သိေစရန္ အတြက္လည္း ထိုင္းအစိုးရ အပါအဝင္ မည္သူမွ ရွင္းလင္း ေျပာဆိုေပးျခင္း မရွိဟု ဆိုရေလာက္ေအာင္ ျဖစ္ေနသည္။
ေျမာက္မ်ားလွေသာ အဆင့္ ဆင့္မ်ားကို တသန္းခြဲခန္႔ လူဦးေရက (၇)လတာ အခ်ိန္တို အတြင္း ၿပီးေအာင္ လုပ္ေဆာင္ရမည္ဟု အမိန္႔ခ်မွတ္ ထားသည့္ အျပင္ ၿပီးေအာင္ မလုပ္လွ်င္ ဖမ္းဆီးၿပီး ျမန္မာျပည္ ျပန္ပို႔မည္ ဟုလည္း ရာဇသံ ျပင္းျပင္းထန္ထန္ ေပးထားသည္။ အိမ္နီးခ်င္း ႏိုင္ငံမ်ားေရာက္ ျမန္မာ အလုပ္သမားတို႔မွာ မိမိ အနာဂတ္ကို ဆံုးျဖတ္ရန္ အလြန္ အေရးႀကီးလာၿပီ ျဖစ္သည္။ တၿပိဳင္နက္တည္း တြင္လည္း ေကာလဟာလ မ်ားက က်ယ္က်ယ္ျပန္႔ျပန္႔ ျဖစ္လာသည္။ ဖမ္းသည္၊ ဆီးသည္၊ အခြန္ေကာက္သည္၊ ရထားလမ္းေဖါက္သည္... စေသာ သတင္းမ်ားသည္ ျမန္မာ အလုပ္သမားမ်ား သာမက ျမန္မာျပည္ရွိ မိဘေဆြမ်ိဳးမ်ား ကိုပါ ကူးစက္ေလာင္ကၽြမ္း ပူေလာင္ ေစေတာ့သည္။ ထို႔အတူ ဝန္ေဆာင္ခကို အဆမတန္ ေစ်းႀကီးႀကီး ယူ၍ စားမည့္၊ ဝါးမည့္၊ ပြဲေတာ္ႏဲႊမည့္ ခါေတာ္မီ မုဆိုးတသိုက္သည္ ကုမၸဏီမ်ား ဖြင့္ကာ က်ားေခ်ာင္း ေခ်ာင္းလာၾကေတာ့သည္။
ထိုင္းႏိုင္ငံေရာက္ ျမန္မာ အလုပ္သမားတို႔သည္ ေကာလဟာလ သတင္းအတြက္ ပူပန္ရသည္က တဖက္၊ ပတ္စ္ပို႔ မလုပ္လွ်င္ အဖမ္းခံရၿပီး ျပန္ပို႔မည္ ဆိုသည္ကတဖက္၊ ပတ္စ္ပို႔ လုပ္လွ်င္လည္း ေစ်းႀကီးႀကီး ေပးရဦးမည္ ဆိုသည္က တဖက္ႏွင့္ ဗ်ာမ်ား ေနရၿပီျဖစ္သည္။ ပတ္စ္ပို႔ လုပ္မည္ဆိုလွ်င္ ျမန္မာဖက္က စာအုပ္ဖိုး က်ပ္၃ေထာင္(ဘတ္၁၀၀ခန္႔) ႏွင့္ ထိုင္းက ဗီဇာေၾကး ဘတ္၅၀၀ (မူလက ဘတ္၂၀၀၀ သတ္မွတ္ ထားေသာ္လည္း ျပန္ေလွ်ာ့ေပးသည္) စုစုေပါင္း ဘတ္၆၀၀ ခန္႔သာ ကုန္က်မည္ ျဖစ္သည္။ သို႔ေသာ္ ေက်းဇူးရွင္ ကုမၸဏီမ်ားက ဘတ္ ၅၀၀၀ မွ ဘတ္ ၉၀၀၀ ခန္႔ ယူၾကသည္။ ယခုအခါတြင္ ၂၀ေက်ာ္ခန္႔ ရွိေနေသာ ကုမၸဏီႀကီးႀကီး ငယ္ငယ္တို႔သည္ ေနရာေဒသ မ်ိဳးစံုတြင္ ပ်ံ႕ႏွံ႔ ေနရာယူလ်က္ လုပ္ကိုင္ေနၾကသည္။ ပွ်မ္းမွ်အားျဖင့္ လူတဦးလွ်င္ ဘတ္ ၂၀၀၀ အျမတ္ရသည္ဟု ေလ်ာ့ေလ်ာ့တြက္ လွ်င္ပင္ လူတသန္းခြဲ အတြက္ ဘတ္သန္း ၃၀၀၀ (ျမန္မာေငြ က်ပ္သန္းေပါင္း တစ္သိန္း) ရရွိ ၾကမည္ျဖစ္သည္။ ကၽြႏု္ပ္တို႔ ျမန္မာ အလုပ္သမားတို႔ ေသြးႏွင့္ ေခၽြးႏွင့္ ဘဝႏွင့္ရင္း၍ ရွာေဖြ စုေဆာင္းထားသည့္ ထိုထို ေျမာက္မ်ား လွစြာေသာ ေငြမ်ားသည္ လူတစု ကိုယ္က်ိဳးအတြက္ အက်ိဳးမဲ့ ေပးဆပ္ရသလို ျဖစ္ေနသည္။
ထိုင္း အစိုးရအေနျဖင့္ သတင္း အခ်က္အလက္မွန္ကို က်ယ္က်ယ္ျပန္႔ျပန္႔ ထုတ္ေဝရန္ ပ်က္ကြက္မႈေပါင္း မ်ားစြာ ျဖစ္ခဲ့သည္။ ထို႔အတူ ေခါင္းပံုျဖတ္ အျမတ္ထုတ္သူ ပြဲစားကုမၸဏီ မ်ားကိုလည္း အထိန္းခ်ဳပ္ မရွိသေလာက္ လႊတ္ေပး ထားခဲ့သည္။ ထိုင္း အစိုးရအဖို႔ ေျမာက္မ်ားစြာေသာ ႏိုင္ငံေရး ျပႆနာမ်ားကို ရင္ဆိုင္ေျဖရွင္း ေနရသျဖင့္ ျမန္မာ အလုပ္သမားတို႔၏ အေရးကိစၥသည္ ဦးစားေပး ကိစၥတြင္မရွိ၊ ဥပမာျပရလွ်င္ ဇန္နဝါရီလ ၂၀ရက္ ေန႔တြင္ အလုပ္ လုပ္ခြင့္လက္မွတ္ သက္တမ္းကုန္မည့္ အလုပ္သမား ၆ေသာင္းေက်ာ္ ရွိေနသည္။ ထို သူတို႔သည္ သက္တမ္း တိုးခြင့္မရလွ်င္ တာဝန္ရွိသူတို႔က စစ္ေဆးေတြ႔ရွိလွ်င္ ဖမ္းဆီးၿပီး ျမန္မာျပည္ ျပန္ပို႔ခံရမည့္ ကိန္းဆိုက္ေနသည္။ ထို႔အတူ လာမည့္ ေဖေဖၚဝါရီ ၂၈ရက္ တြင္ က်န္ေသာ အုပ္စုမ်ား ကလည္း တၿပိဳင္နက္တည္း သက္တမ္း ကုန္ဦးမည္။ မူလက ေဖေဖၚဝါရီ ၂၈ရက္ အၿပီး ပတ္စ္ပို႔လုပ္ရမည္၊ မလုပ္ရေသးသူမ်ား ျပန္ပို႔မည္ဟု ေၾကျငာထားသည္။
သို႔ဆိုလွ်င္ အထက္က ဆိုခဲ့ေသာ ဇန္နဝါရီ ၂၀ရက္ေန႔တြင္ သက္တမ္းကုန္မည့္ သူမ်ားသည္ အခက္ ေတြ႔ေနရသည္။ ပတ္စ္ပို လုပ္ရန္လည္းမမီ သက္တမ္းကလည္း ကုန္ေတာ့မည္ ဘာဆက္ လုပ္ရမွန္းမသိ ျဖစ္ေနသည္။ ဇန္နဝါရီလ ၁၉ရက္ ေန႔တြင္မွ ဝန္ႀကီးမ်ား အစည္းအေဝး သေဘာတူညီခ်က္ျဖင့္ ထပ္မံ သက္တမ္း တိုးႏိုင္ေၾကာင္း ပတ္စ္ပို႔လုပ္ရန္ ကာလကို ေနာက္ထပ္ ၂ႏွစ္အထိ အခ်ိန္တိုးေပးေၾကာင္း ေၾကျငာသည္။ အလုပ္ရွင္ ေျပာင္းခြင့္မရွိ ဟူေသာအခ်က္က ထပ္မံ အဆစ္ တိုးလာသည္။ ထိုအခ်က္ေၾကာင့္ အလုပ္သမားေပါင္း မ်ားစြာ ဒုကၡေရာက္ၾကဦးမည္ ျဖစ္သည္။
ပံုမွန္အားျဖင့္ အနည္းဆံုး တလ ႀကိဳတင္ ေၾကျငာရမည္ကို တရက္အလိုမွ ကပ္၍ေၾကျငာျခင္း ျဖစ္သည္။ နဂိုရ္ ကတည္းက ျမန္မာ အလုပ္သမားတို႔သည္ သတင္း အခ်က္လက္အမွန္ကို လက္ခံသိရွိ နားလည္ျခင္း တို႔၌ အားနည္းေနသည္။ ယေန႔ ထက္တိုင္ေအာင္လည္း မိမိကိုင္ထားေသာ လက္မွတ္သည္ မည္သည္ ့အက်ိဳးကိုရရွိ သည္၊ မည္သည္တို႔က မရ၊ မည္သည့္ အခြင့္အေရးမ်ားရွိသည္ စေသာ အေရးႀကီးသည့္ အခ်က္မ်ားကို ေကာင္္းစြာ သေဘာေပါက္ နားလည္ထားျခင္း မရွိေပ။ ထို႔အတူ ပတ္စ္ပို႔ ရလွ်င္လည္း မည္သည့္ အက်ိဳးအျမတ္ ခံစားရသည္၊ မည္သည့္ အခ်က္မ်ားကို လိုက္နာ ေဆာင္ရြက္ရမည္ စသည္ျဖင့္ ကြဲကြဲျပားျပား နားလည္ထားျခင္း မရွိ။ ယုတ္အစြဆံုး ယခုလက္ရွိ ပတ္စ္ပို႔ ရရွိထားၿပီး သူမ်ားပင္ ေသခ်ာ နားမလည္ေသးေပ။ ျမန္မာ အလုပ္သမားမ်ား နားမလည္ ျဖစ္ေလ ထိုအခ်က္ကို အခြင့္ေကာင္းယူ အျမတ္ထုတ္မည့္ သူမ်ားက သေဘာက်ျဖစ္ေလ ျမန္မာ အလုပ္သမားမ်ား နစ္နာၿပီးရင္း နစ္နာေလ ျဖစ္ေနေတာ့သည္။
ျမန္မာ အလုပ္သမားမ်ားသည္ ယခင္က အလုပ္ လုပ္ခြင့္လက္မွတ္ လုပ္ရာတြင္ အစိုးရက သတ္မွတ္သည့္ ဘတ္၃၈၀၀ ေစ်းႏႈန္းအတိုင္း ကုန္က်သည့္ သူက နည္းပါးသည္။ အမ်ားစုျဖစ္ေသာ ၈၀% ခန္႔ေသာ အလုပ္သမား တို႔သည္ ဘတ္၄၅၀၀ မွ ၇၅၀၀ခန္႔ အထိ အလုပ္ရွင္ႏွင့္ ပြဲစားတို႔က ျဖတ္စားျခင္းကို ခံခဲ့ေနရၿပီး ျဖစ္သည္။ ယခုအခါ တြင္ အလုပ္ လုပ္ခြင့္ လက္မွတ္ဖိုး ကလည္း ဘတ္၄၅၀၀ မွ ၇၅၀၀ ေလာက္ အထိ ကုန္က်ဦးမည့္ အျပင္ ေနာက္ထပ္လည္း ပတ္စ္ပို႔ဖိုး အျဖစ္ ဘတ္၆၅၀၀ မွ ၈၅၀၀ခန္႔ အထိ ထပ္မံ ကုန္က်ဦးမည္ ျဖစ္သည္။ အထူးသျဖင့္ ဘတ္၆၀၀ ခန္႔သာကုန္မည့္ ပတ္စ္ပို႔ကို ဘတ္၆၅၀၀ မွ ၈၅၀၀ အထိ ေပးေဆာင္ ေနရေသာ ျမန္မာ အလုပ္သမားတို႔ ထိခ်က္နာလွသည္ဟု ဆိုရမည္ပင္။ ေက်ာမြဲ အလုပ္သမား တို႔သည္ ထိုင္း၊ ျမန္မာ ပြဲစားတို႔၏ အဆင့္ဆင့္ေခါင္းပံု ျဖတ္မႈမ်ားကို ခံရဦးမည္သာမက အလုပ္ရွင္တို႔၏ ဖိႏွိပ္မႈမ်ိဳးစံု တို႔ကိုလည္း လည္စင္း ခံၾကရမည္ ျဖစ္သည္။
အမွန္စင္စစ္ ထိုင္းႏိုင္ငံတြင္ ျမန္မာ အလုပ္သမားအေရးကို ေဆာင္ရြက္ေနေသာ အန္ဂ်ီအိုမ်ား မ်ားစြာရွိသည္။ ႏိုင္ငံတကာ အန္ဂ်ီအို အစ၊ ျပည္တြင္း အန္ဂ်ီအို အလယ္၊ ဘုစုခရု ေရာင္စံုအခြင္႔အေရး အဖြဲ႔ အဆံုး ရာႏွင့္ခ်ီေသာ အန္ဂ်ီအိုမ်ားစြာ မ်ားစြာရွိေနသည္။ ထိုထိုေသာ အဖြဲ႔မ်ားသည္ တႏွစ္ တႏွစ္တြင္ အလုပ္သမား အေရးကို အေၾကာင္းျပဳ၍ သန္းေပါင္း မ်ားစြာေသာ ဘတ္ဂ်က္ကို ရရွိသံုးစြဲ ေနၾကသည္။ ထို႔အတူ ျမန္မာဘာသာ၊ တိုင္းရင္းသား ဘာသာ၊ ဘာသာမ်ိဳးစံု ထုတ္လႊင့္ေနေသာ မီဒီယာ မ်ိဳးစံုလည္း ရွိေနသည္။ သို႔ေသာ္ အဆိုပါ အန္ဂ်ီအိုမ်ား၊ မီဒီယာမ်ားသည္ ျမန္မာ အလုပ္သမား တို႔အတြက္ အလြန္အေရးႀကီးေသာ ကာလတြင္ မွန္ကန္စြာ အကူအညီ အေထာက္အကူ မေပးႏိုင္၊ ထို႔ထက္ဆိုးသည္မွာ အခ်ိဳ႕ေသာ သူမ်ားက အလုပ္သမားမ်ား ေၾကာက္လန္႔ေစရန္ ဖမ္းေနၿပီ၊ ဆီးေနၿပီ စေသာသတင္း၊ ေကာလဟာလမ်ားကို အဆင္ျခင္မဲ့ ထုတ္လႊင့္ၾကသည္။ အက်ိဳးဆက္အျဖစ္ အေရအတြက္ မနည္းလွေသာ အလုပ္သမားမ်ား အထုပ္ေကာက္၍ ျမန္မာျပည္ ျပန္ၾကသည္။
သို႔ေသာ္ ျမန္မာျပည္တြင္လည္း ၾကာရွည္ မရပ္တည္ႏိုင္သျဖင့္ ေနာက္ဆံုးတြင္ ထိုင္းႏိုင္ငံအတြင္း ခိုးလမ္းက တဆင့္ ေစ်းႀကီးေပးၿပီး ျပန္လာရ ျပန္သည္။ ထိုအတြက္ ေငြးေၾကးမ်ားစြာ ကုန္က်သည့္ အျပင္ တခ်ိဳ႕ အသက္ အႏၱရာယ္ျဖင့္ပင္ ရင္ဆိုင္ၾကရသည္။ ထိုအတြက္ မည္သူကမွ တာဝန္ယူသူ မရွိၾကေပ။ ျမန္မာ အလုပ္သမား မ်ားသည္ အေျခအေန အရပ္ရပ္တို႔၌ နိမ့္ပါး ေနၾကသူမ်ားသာ ျဖစ္ၾကသည္။ လတ္တေလာ အဆင္ေျပေရး အတြက္ မသိျခင္း၊နားမလည္ျခင္း မ်ားထဲတြင္ ရုန္းကန္လႈပ္ရွား ေနၾကရသည္။ အားနည္းခ်က္ကို အခြင့္ေကာင္းယူ၍ ေသြးစုပ္၊ အျမတ္ထုတ္မည့္ သူမ်ားကလည္း ေနရာမ်ိဳးစံုမွ ဖိႏွိပ္ေနၾကသည္။ ေငြေၾကးအရ ေသာ္လည္းေကာင္း ဥပေဒစည္းမ်ဥ္း မ်ားျဖင့္လည္းေကာင္း ေက်းကၽြန္အျဖစ္ တဖန္ သြတ္သြင္းျခင္းကို က်ေရာက္ၾကရ ေတာ့မည္ဟု ဆိုလွ်င္ လြန္အံ့မထင္။
အိမ္နီးခ်င္း ႏိုင္ငံေရာက္ ျမန္မာေရႊ႕ေျပာင္း အလုပ္သမားမ်ား၏ ဆုပ္လည္းစူး စားလည္းရူး ဘဝမ်ားစြာအား အိပ္မက္ဆိုးမ်ားမွ ရုန္းထြက္လြတ္ေျမာက္ ႏိုင္ၾကပါေစဟူ၍ ေရရြတ္ ျမည္တမ္းေနယံုမွ တပါး ......... အျခား မရွိေပ။
ဆက္ဖတ္ရန္က်န္ေသးသည္...
ဖတ္ျပီး ျပန္ေခါက္ထားၾကပါ...
လူထုအသံ အြန္လိုင္းဂ်ာနယ္က ေဖၚျပေပးတဲ့ စာတစ္ပုဒ္ပါ။ ထံုးစံအတိုင္း ကၽြန္ေတာ္ေရးထားတာကို အယ္ဒီတာက ျပင္ဆင္ျဖည့္စြက္ၿပီး ေခါင္းစဥ္ကိုလဲ ဆီေလ်ာ္ေအာင္ လုပ္ထားေပးပါတယ္။ အလုပ္သမားတို႔ရဲ႕အေျခအေန တစိတ္တပိုင္းပါခင္ဗ်ာ။
ထိုင္းနိုင္ငံ ထဲ၌ အလုပ္ လုပ္ေနျကေသာ ျမန္မာ ေရွြ့ေျပာင္း အလုပ္သမားမ်ား ထဲတြင္ ထိုင္းအစိုးရ က အလုပ္ လုပ္ခြင့္ လက္မွတ္ထုတ္ေပး ထားသူေပါင္း ၁.၄သန္းခန့္ ရွိေနသည္။ထိုသူမ်ား ထဲတြင္ ျမန္မာ နိုင္ငံသား မ်ားသည္ ၈၀%ခန့္ ရွိေနျပီး ေလာ ( လာအို ) နွင့္ ကမ္ပူးခ်ား တို့က ၁၀%နႈန္းစီ ရွိေနျကသည္။
ထိုင္းအစိုးရက အလုပ္ လုပ္ခြင့္ လက္မွတ္ထုတ္ေပး ထားျခင္းသည္ ျခြင္းခ်က္ အေနျဖင့္ ထုတ္ထားေပးျခင္းသာ ျဖစ္ျပီး တရားဝင္ ျဖစ္မႈမွာ အကန့္သတ္မ်ား ရွိေနဆဲ ျဖစ္သည္။ ထပ္မံ ရွင္းလင္းရလွ်င္ “ထိုင္းနိုင္ငံအတြင္း ခိုးဝင္လာျခင္း အတြက္ ထိုသူမ်ားသည္ ထိုင္းဥပေဒ အရ အျပစ္ရွိေနသည္။ ထိုအျပစ္အတြက္ ေနရင္းနိုင္ငံသို့ ျပန္လည္ပို့ျခင္းကို ခံရမည္ ျဖစ္သည္။
ထိုသို့ျပန္မပို့ခင္ စပ္ျကား ေလွ်ာ့ေပါ့ေသာ အေနျဖင့္ ေခတၱခဏ ေနထိုင္ အလုပ္ လုပ္ခြင့္ ေပးထားျခင္းသာ ျဖစ္သည္ဟု အဓိပၸါယ္ ရသည္။” (ထိုေလွ်ာ့ေပါ့မႈ ဆိုသည္မွာ ထိုင္းစီးပြါးေရး အက်ိုးအျမတ္ကို အေျခခံ၍သာ ေလွ်ာ့ေပါ့ေပးျခင္းဟု ယူဆနိုင္သည္)
ထိုင္း ဥပေဒအရ နိုင္ငံအတြင္း ခိုးဝင္လာသူကို ေလွ်ာ့ေပါ့၍ ေနထိုင္အလုပ္ လုပ္ခြင့္မေပး နိုင္။ ျပႆနာကို ေျဖရွင္းနိုင္ရန္ ဝန္ျကီးမ်ား သေဘာတူညီခ်က္ ျဖင့္သာ ေလွ်ာ့ေပါ့ခ်က္ကို ထုတ္ျပန္ေနရသည္။ ထိုအခြင့္အေရးကိုလဲ မ်ားမ်ားေပး၍ မရသျဖင့္ တနွစ္ အခြင့္အေရး ေပးရန္ တႀကိမ္ အစည္းအေဝး လုပ္ရသည္။ ထို့ေျကာင့္ အလုပ္သမားတို့၏ လက္မွတ္ကို တနွစ္တခါ သက္တမ္း တိုးေနရျခင္း ျဖစ္သည္။
ျပီးခဲ့ေသာ ကာလမ်ားတြင္ ထိုင္းစီးပြါးေရး အတြက္ လုပ္သား လိုအပ္ခ်က္ကို ျဖည့္ဆည္းရန္ အျကိမ္ေပါင္းမ်ားစြာ ေလွ်ာ့ေပါ့ျခင္းကို ျပုလုပ္ခဲ့သည္။ တိက်ေသာ ဥပေဒကို အားထားရျခင္း မဟုတ္သည့္အတြက္ ထိုျပႆနာကို ေျဖရွင္းရန္နွင့္ လံုးဝ တရားဝင္ေသာ အလုပ္သမား ျဖစ္လာရန္ နည္းလမ္းရွာေဖြ လာခဲ့ျက သည္။ ထိုအတြက္ အလုပ္သမားတို့၏ မူရင္းနိုင္ငံက တရားဝင္ေသာ အေထာက္အထား လိုအပ္ေနသည္။ ထို့ေျကာင့္ နိုင္ငံသား စီစစ္ျခင္းနွင့္ ယာယီပတ္စ္ပို့ ျပုလုပ္ျခင္းကို လုပ္ ေဆာင္ခဲ့ျကျခင္း ျဖစ္သည္။
ထိုင္း နိုင္ငံအေနျဖင့္ အလုပ္သမားတို့၏ မူရင္း နိုင္ငံမ်ားျဖစ္ေသာ ျမန္မာ၊ ေလာ၊ ကမ္ပူးခ်ား နိုင္ငံတို့ကို တရားဝင္ အေထာက္အထား ထုတ္ေပးဖို့ ညွိနိႈင္းရာတြင္ ေလာ နွင့္ ကမ္ပူးခ်ား တို့က လြယ္ကူစြာ သေဘာတူခဲ့ျပီး အေကာင္အထည္ ေဖၚနိုင္ခဲ့သည္။ ျမန္မာနိုင္ငံ အတြက္ကား အေျကာင္း အမ်ိုးမ်ိုးေျကာင့္ ခက္ခဲစြာ ညွိနိႈင္းခဲ့ရသည္။
နဂိုရ္မူလ ကတည္းက နိုင္ငံေရး၊ လူမ်ိုးေရး ျပႆနာ မ်ားစြာရွိေနေသာ နိုင္ငံျဖစ္ေနသည့္ အခ်က္သည္ အဓိက က်ေသာ အခက္အခဲ ျဖစ္ေနသည္။ ထိုင္းနိုင္ငံက နည္းမ်ိုးစံုသံုး၍ ျပႆနာ ေျဖရွင္းနိုင္ရန္ ျကိုးပမ္းခဲ့သည္။ ဥပမာ အားျဖင့္ သေဘာတူညီခ်က္ ရျပီးေသာ ေလာ နွင့္ ကမ္ပူးခ်ား နိုင္ငံတို့မွ အလုပ္သမား မ်ားကို ေခၚယူျပီး ျမန္မာ အလုပ္သမားတို့၏ ေနရာတြင္ အစားထိုးနိုင္ရန္ ျကိုးပမ္းခဲ့သည္။
သို့ေသာ္ ေလာ နွင့္ ကမ္ပူးခ်ား အလုပ္သမား မ်ားသည္ ျမန္မာ အလုပ္သမားမ်ား ကဲ့သို့ ေနရာမေရြး၊ ပံုစံမေရြး မလုပ္နိုင္။ လုပ္နိုင္ ပါကလည္း ထိုင္းေငြ ဘတ္နွစ္ေသာင္းခြဲခန့္ ကုန္က်ေသာ ပတ္စ္ပို့နွင့္ပါမစ္ စားရိတ္ကို မတတ္နိုင္၊ တတ္နိုင္ပါ ကလည္း ထိုနိုင္ငံရွိ လူဦးေရ လုပ္သားဦးေရက ကန့္သတ္ ခ်က္မ်ား ရွိေနသည့္အျပင္ ထိုင္းနိုင္ငံ၏ လုပ္အားခက မက္ေမာ ေလာက္ေအာင္ မျမင့္မား စေသာ အခက္ခဲမ်ားေျကာင့္ ျမန္မာ အလုပ္သမားမ်ား ေနရာကို အစားထိုးရန္ မေဆာင္ရြက္နိုင္ ျဖစ္ခဲ့ရသည္။
သို့နွင့္ ထိုင္းနိုင္ငံသည္ ျမန္မာနိုင္ငံနွင့္ သေဘာတူညီခ်က္ ရရန္ သံုးနွစ္ခန့္ ျကိုးပမ္း ညွိနိႈင္းခဲ့ရာ ေနာက္ဆံုး သေဘာတူညီခ်က္ အျဖစ္ ေကာ့ေသာင္း၊ ျမဝတီ၊ တာခ်ီလိတ္ ျမို့မ်ားတြင္ နိုင္ငံသား စီစစ္ျခင္းနွင့္ ယာယီပတ္စ္ပို့ ျပုလုပ္နိုင္မည္ဟု သေဘာတူညီခ်က္ကို ရရွိခဲ့သည္။ အဆိုပါ နိုင္ငံသား စီစစ္ျခင္းနွင့္ ယာယီပတ္စ္ပို့ ျပုလုပ္ခြင့္ရမည့္ သူမ်ားသည္ ထိုင္းနိုင္ငံ ဝန္ျကီးမ်ား အစည္းအေဝးက သေဘာတူညီခ်က္ျဖင့္ ေခတၱေနထိုင္ အလုပ္ လုပ္ခြင့္လက္မွတ္ ျပုလုပ္ထားသူ မ်ားသာ ျဖစ္သည္။ အလုပ္ လုပ္ခြင့္လက္မွတ္ မရွိသူမ်ား ယာယီပတ္စ္ပို့ ျပုလုပ္ ခြင့္မရွိေပ။ ျပုလုပ္သည့္ ကာလကို ၂၀၀၉ ခုနွစ္ ဇူလိုင္လ ၁၅ရက္ေန့မွ ၂၀၁၀ ခုနွစ္ ေဖေဖၚဝါရီလ ၂၈ရက္ ေန့ အထိ (၇လခြဲခန့္) သတ္မွတ္ထားသည္။ ျပုလုပ္ပံု အဆင့္ဆင့္ကိုလည္း ၁၃ဆင့္ ခန့္ သတ္မွတ္ ထားခဲ့သည္။ ထိုသေဘာတူညီခ်က္၊ လုပ္ေဆာင္ခ်က္သည္ အေပၚယံ အေနအားျဖင့္ ျကည့္လွ်င္ တရားမဝင္ အလုပ္သမားကို တရားဝင္ အလုပ္သမား ျဖစ္ေအာင္ျပုလုပ္ ေပးသည္ဟု ဆိုရမည္ ျဖစ္သည္။ သို့ေသာ္လည္း အေသးစိတ္ အတြင္းက်က် ျကည့္လွ်င္ အခက္အခဲမ်ားစြာ ကြဲလြဲမႈ မ်ားစြာျဖစ္ေနသည့္ အျပင္ ေခါင္းပံုျဖတ္ အျမတ္ထုတ္ခ်င္သူမ်ား ကို အခြင့္အေရးမ်ား ေပၚေပါက္လာေအာင္ စီမံ ေပးေနသလို ျဖစ္ေနျခင္းကို ေတြ့ျမင္နိုင္သည္။
ဦးစြာ အေျခအေနမွန္နွင့္ ကြဲလြဲေနသည့္ အခ်က္မွာ ျမန္မာဘက္က ယာယီပတ္စ္ပို့ ျပုလုပ္ေပးျခင္းကို တရက္လွ်င္ ၆၀၀ ခန့္သာ လုပ္ေပးနိုင္မည္ဟု ဆိုထားပါလွ်က္ အလုပ္သမား တသန္းေက်ာ္ အတြက္ ယာယီ နိုင္ငံကူးလက္မွတ္ ျပုလုပ္ခ်ိန္ (၇လခြဲ)သာ သတ္မွတ္ထားျခင္းမွာ အလြန္ စိတ္ဝင္စားစရာ ေကာင္းသလို နွစ္နိုင္ငံ စာခ်ုပ္တခုအား ျမန္မာ စစ္အစိုးရ မျဖစ္ညစ္က်ယ္ ျပုလုပ္ေသာ ကိစၥရပ္ျဖစ္သည္။ အေရွ့ေတာင္ အာရွ နိုင္ငံဝင္ ဖိလစ္ပိုင္နိုင္ငံမွာ နိုင္ငံရပ္ျခား ေရွြ့ေျပာင္း အလုပ္သမားမ်ား၏ ဝင္ေငြနွင့္ နိုင္ငံေတာ္ ဘ႑ာအား က်ားကန္ထားသည္ ဆိုေသာ အခ်က္ကို ျမန္မာ စစ္အစိုးရ သတိထားမိဟန္ မတူ၊ ထို့အတူ ေလာနွင့္ ကမ္ပူးခ်ား နိုင္ငံတို့က အစိုးရမ်ားသည္ ထိုင္းနိုင္ငံ အတြင္းလာ၍ နိုင္ငံသားမ်ားအတြက္ ပတ္စ္ပို့ ျပုလုပ္ေပးေသာ္လည္း သန္းဂဏန္းမွ်ေသာ ျမန္မာ နိုင္ငံသားမ်ား အဖို့ကမူ ေဝးလံေသာ နွစ္နိုင္ငံ နယ္စပ္အထိ သြားေရာက္ျပီးမွသာ ပတ္စ္ပို့ ျပုလုပ္ရမည္ ျဖစ္သည္။
ထို့အတူ အလုပ္ရွင္ အမ်ားစုကလည္း ေျမာက္မ်ားလွေသာ အဆင့္မ်ားကို နားမလည္ျခင္း၊ နားလည္သည့္ တိုင္ေအာင္ အခ်ိန္ မေပးနိုင္ျခင္းတို့ ျဖစ္လာျကရသည္။ အလုပ္သမား အမ်ားစု မွာလည္း ရုတ္တရက္ ေျပာင္းလဲသြားေသာ အေျခအေနတို့ကို လုပ္ငန္းခြင္အတြင္းမွ နားမလည္ နိုင္ေအာင္ ျဖစ္ခဲ့ျကရျပီး၊ သို့ေလာ သို့ေလာနွင့္ ေကာလဟာလ မ်ားကလည္း ရုတ္ခ်ည္း ပ်ံ့နွံ့ေနရာ ထိုင္းနိုင္ငံေရာက္ ျမန္မာ အလုပ္သမားတို့ အဖို့ ေဝခြဲ မရနိုင္ ျဖစ္ျက ရျပန္သည္။
ဤသို့နွင့္ ေခတ္သစ္ ေတာေျကာင္တို့ ထိုင္းနိုင္ငံ ေရွြ့ေျပာင္းအလုပ္သမားမ်ား အျကား လက္ခေမာင္း ခတ္သံ မ်ားလည္း က်ယ္ေလာင္ ပ်ံ့နွံ့ လာျကေတာ့သည္။
ဆက္ဖတ္ရန္က်န္ေသးသည္...
ဖတ္ျပီး ျပန္ေခါက္ထားၾကပါ...
ေျပာင္းျပန္စီၤးျမစ္မ်ား
သဘာဝမူ
ပူေလာင္မွူ၊ ဆာေလာင္မွူ
က်ဥ္းၾကပ္မွူ၊ ေအးခ်မ္းမွူကို
ငိုျခင္းနဲ႕ေသာ္မွ်
ေဖာ္ျပခြင့္မရၾကသည္
အိုင္ဒီပီကေလးမ်ားဘဝ
အေမ့ပလိုင္းတြင္း
အက်ဥ္းက်ေနၾကတုန္း။
ရာဇဝတ္သားမ်ားစြာ
ေထာင္ခါျငိမ္းခြင့္
လႊတ္ခြင့္ေပးေနတဲ့အသံ။
အျပစ္မတန္
စစ္မွန္ေဒၚစုနဲ႕
သူ႕ရဲ႕သ႑ာန္
နိုင္ငံေရးအေဖာ္ေတြ
သံတိုင္ေတြၾကား
အက်ဥ္းသားျဖစ္ေနတုန္း။
အျပစ္မဲ့သူေတြ
အက်ဥ္းက်။
လူသတ္ဓါးျပေတြ
ေရႊထီးေဆာင္းၾက။
ေဖာက္ျပန္တဲ့ေလာကဓံထဲ
ေတာင့္ခံမဲ့အမွန္တရားဘက္ေတာ္သားမွာ
အာဏာရွင္ေျခ
သူ႕ေသြးေတြနဲ႕ေဆးေနရတုန္း။
ေျဗာင္းဆန္ေအာင္
ေျပာင္းျပန္စီးျမစ္မ်ား
ေျပာင္းျပန္ပ်ံငွက္မ်ား
ေျပာင္းျပန္ျဖစ္တရားမ်ား
ဒုကၡျမစ္မ်ားစီးဆင္းရာ
လိုက္ပါကာစီးေမ်ာေနရတုန္း။
ညီအစ္ကိုတို႕ေရ....
ဆာေလာင္မွူေတြေနာက္
တေကာက္ေကာက္ပါသြား
လမ္းေပ်ာက္ကာေနၾကသူ
ျပည္သူမ်ားရဲ႕လိုအပ္ခ်က္
ေလာကရဲ႕လိုအပ္ခ်က္
က်ဳပ္တို႕ေတြ ျဖည့္စြက္ၾကပါစို႕လား။ ။
(လကၤာဒီပ)
ေစာေက်ာ္ခီြးဘေလာ့မွကူးယူေဖၚျပသည္။
ဆက္ဖတ္ရန္က်န္ေသးသည္...
ဖတ္ျပီး ျပန္ေခါက္ထားၾကပါ...
ဘေလာ့တြင္စာမေရးျဖစ္သည္မွာ ၃-၄လခန္႔ ၾကာခဲ့ၿပီျဖစ္သည္။ အစပိုင္းတြင္ သူငယ္ခ်င္း ျဖစ္သူ ေစာေက်ာ္ခြိ က ဘေလာ့အသက္၀င္ေစရန္ ကဗ်ာ၊ဓါတ္ပံု စသည္တို႔ကို လာလာ ထည့္ေပးေနခဲ့သည္။ ထို႔အတူ မိတ္ေဆြမ်ားကလည္း စာျဖင့္တမ်ိဳး စီေဘာက္တြင္တသြယ္ လာေရာက္ သတိေပးသည္။
ေနာက္ဆံုးေတာ့ အားလံုးကလက္ေလ်ာ့လိုက္ဟန္ရွိသည္။ တကူးတက အားေပးေသာ မိတ္ေဆြမ်ားကို လူမႈေရးညံ့ေသာ ေမာင္က်ည္ေပြ႔က ေတာင္းပန္ပါသည္။ မိတ္ေဆြမ်ား၏ ေစတနာအတြက္လည္း ေက်းဇူးတင္ပါသည္။ ၂၀၀၉ ခုႏွစ္တြင္ ေမာင္က်ည္ေပြ႔အေနျဖင့္ စာေရးရန္ အလြန္ေကာင္းေသာ အေတြ႔အႀကံဳမ်ား၊ အေတြးအျမင္မ်ား မ်ားစြာရေသာႏွစ္တႏွစ္ျဖစ္ခဲ့သည္။
သို႔ေသာ္လည္း အေၾကာင္းေၾကာင္း ေၾကာင့္ မေရးႏိုင္ခဲ့။ တပိုင္းတစႏွင့္ ရပ္ရပ္ထားခဲ့ရသည္။ နဂိုမူလ ၀ါသနာျဖစ္ေသာ ဘေလာ့လည္ျခင္း၊ စာဖတ္ျခင္းသာ လုပ္ခဲ့သည္။ ခုတေလာ သတင္းတခ်ိဳ႕ဖတ္မိရခ်ိန္တြင္ လြန္စြာ စိတ္မေကာင္းျဖစ္မိရသည္။
ထိုသတင္းမွာ လွ်ိ႕၀ွက္ခ်က္ေပါက္ၾကားမႈျဖင့္ ေသဒဏ္ေပးခံရေသာ ဗိုလ္မႉးအေၾကာင္းပင္ ျဖစ္သည္။ တကယ္ေတာ့ ထိုမွတ္တမ္းမ်ားသည္ ျမန္မာျပည္သူမ်ားထက္ ႏိုင္ငံေရးကို ခ်ိန္ဆ လႈပ္ရွားေနၾကေသာ ႏိုင္ငံမ်ားတြင္သာ အက်ိဳးရွိသည္ဟု ျမင္ပါသည္။ ဥပမာ- ထိုင္း၊ အေမရိကန္၊အိႏၵိယ၊အေနာက္အုပ္စု စေသာႏိုင္ငံမ်ားမွ ေထာက္လွမ္းေရးမ်ားအတြက္သာ အသံုး၀င္ေကာင္း ၀င္ႏိုင္ပါလိမ့္မည္။
ျမန္မာျပည္သူမ်ားအတြက္ေတာ့ အတင္းသာသာ သတင္းမ်ိဳးဟု ထင္ပါသည္။ ထိုမွတ္တမ္းမ်ားကို အင္တာနက္တြင္ လႊင့္တင္လိုက္ျခင္းျဖင့္ အက်ိဳးထက္ အျပစ္သာမ်ားခဲ့ရၿပီျဖစ္သည္။ တကယ္ေတာ့ တပ္ထဲတြင္ ေခါင္းေဆာင္တစု ကိုစိတ္ပ်က္ေနေသာ အရာရွိအရာခံမ်ား မ်ားစြာရွိေနပါသည္။ ျပည္သူတို႔၏အက်ိဳးကို လိုလားေသာ၊ အခြင့္ေကာင္းကိုရွာေဖြေနေသာ ထိုအရာရွိမ်ားကို ယခုျဖစ္ရပ္က ဟန္႔တား သလိုျဖစ္ေနပါၿပီ။ ကိုယ့္တုတ္ႏွင့္ ကိုယ့္ကို ျပန္ရိုက္ျခင္းခံလိုက္ရသလို၊ တဖက္တြင္လည္း အခ်ည္းႏွီး ပ်က္စီးရသည္ဟု ျမင္ပါသည္။ နဂိုကတည္းက မယံုခ်င္စရာမ်ားေနေသာ ျပည္ပ ေရာက္အင္အားစုမ်ားကို ထပ္မံစည္းတားလိုက္သလို ျဖစ္သြားရသည္။
ကာယကံရွင္ႏွင့္မိသားစုအတြက္ အစားထိုးမရေသာ ဆံုးရႉံးျခင္းျဖစ္ရၿပီး ျမန္မာျပည္သူမ်ား အတြက္လည္း ျပည္သူ႔ဘက္ေတာ္သားမ်ား ဆံုးရႉံးခဲ့ရပါၿပီ။ ရွိၿပီးသားသူေတြပင္ ေနာက္တြန္႔သြားႏိုင္ပါသည္။ ကၽြႏု္ပ္တို႔သည္ သင္ခန္းစာေပါင္းမ်ားစြာ ရခဲ့သည္ဆိုရာ၀ယ္ တန္ဖိုးႀကီးမားစြာ ေပးဆပ္ခဲ့ရသည္ကသာ မ်ားေခ်သည္။ ယခုထက္ပို၍ စနစ္တက်လုပ္ ေဆာင္ႏိုင္မွသာ ျပည္သူဘက္ေတာ္သားမ်ားက်ဆံုးမႈ နည္းပါးႏိုင္မည္ဟု ေတြးမိပါသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ယခုကဲ့သို႔ေသာျဖစ္ရပ္မ်ား ထပ္မံမေပၚေပါက္ေစရန္ ႏႈိင္းႏႈိင္းခ်ိန္ခ်ိန္လုပ္သင့္ ေၾကာင္း လက္တို႔လိုက္ပါတယ္ခင္ဗ်ာ။
ဆက္ဖတ္ရန္က်န္ေသးသည္...
ဖတ္ျပီး ျပန္ေခါက္ထားၾကပါ...
