လူထုအသံ အြန္လိုင္းဂ်ာနယ္က ေဖၚျပေပးတဲ့ စာတစ္ပုဒ္ပါ။ ထံုးစံအတိုင္း ကၽြန္ေတာ္ေရးထားတာကို အယ္ဒီတာက ျပင္ဆင္ျဖည့္စြက္ၿပီး ေခါင္းစဥ္ကိုလဲ ဆီေလ်ာ္ေအာင္ လုပ္ထားေပးပါတယ္။ အလုပ္သမားတို႔ရဲ႕အေျခအေန တစိတ္တပိုင္းပါခင္ဗ်ာ။
ထိုင္းနိုင္ငံ ထဲ၌ အလုပ္ လုပ္ေနျကေသာ ျမန္မာ ေရွြ့ေျပာင္း အလုပ္သမားမ်ား ထဲတြင္ ထိုင္းအစိုးရ က အလုပ္ လုပ္ခြင့္ လက္မွတ္ထုတ္ေပး ထားသူေပါင္း ၁.၄သန္းခန့္ ရွိေနသည္။ထိုသူမ်ား ထဲတြင္ ျမန္မာ နိုင္ငံသား မ်ားသည္ ၈၀%ခန့္ ရွိေနျပီး ေလာ ( လာအို ) နွင့္ ကမ္ပူးခ်ား တို့က ၁၀%နႈန္းစီ ရွိေနျကသည္။
ထိုင္းအစိုးရက အလုပ္ လုပ္ခြင့္ လက္မွတ္ထုတ္ေပး ထားျခင္းသည္ ျခြင္းခ်က္ အေနျဖင့္ ထုတ္ထားေပးျခင္းသာ ျဖစ္ျပီး တရားဝင္ ျဖစ္မႈမွာ အကန့္သတ္မ်ား ရွိေနဆဲ ျဖစ္သည္။ ထပ္မံ ရွင္းလင္းရလွ်င္ “ထိုင္းနိုင္ငံအတြင္း ခိုးဝင္လာျခင္း အတြက္ ထိုသူမ်ားသည္ ထိုင္းဥပေဒ အရ အျပစ္ရွိေနသည္။ ထိုအျပစ္အတြက္ ေနရင္းနိုင္ငံသို့ ျပန္လည္ပို့ျခင္းကို ခံရမည္ ျဖစ္သည္။
ထိုသို့ျပန္မပို့ခင္ စပ္ျကား ေလွ်ာ့ေပါ့ေသာ အေနျဖင့္ ေခတၱခဏ ေနထိုင္ အလုပ္ လုပ္ခြင့္ ေပးထားျခင္းသာ ျဖစ္သည္ဟု အဓိပၸါယ္ ရသည္။” (ထိုေလွ်ာ့ေပါ့မႈ ဆိုသည္မွာ ထိုင္းစီးပြါးေရး အက်ိုးအျမတ္ကို အေျခခံ၍သာ ေလွ်ာ့ေပါ့ေပးျခင္းဟု ယူဆနိုင္သည္)
ထိုင္း ဥပေဒအရ နိုင္ငံအတြင္း ခိုးဝင္လာသူကို ေလွ်ာ့ေပါ့၍ ေနထိုင္အလုပ္ လုပ္ခြင့္မေပး နိုင္။ ျပႆနာကို ေျဖရွင္းနိုင္ရန္ ဝန္ျကီးမ်ား သေဘာတူညီခ်က္ ျဖင့္သာ ေလွ်ာ့ေပါ့ခ်က္ကို ထုတ္ျပန္ေနရသည္။ ထိုအခြင့္အေရးကိုလဲ မ်ားမ်ားေပး၍ မရသျဖင့္ တနွစ္ အခြင့္အေရး ေပးရန္ တႀကိမ္ အစည္းအေဝး လုပ္ရသည္။ ထို့ေျကာင့္ အလုပ္သမားတို့၏ လက္မွတ္ကို တနွစ္တခါ သက္တမ္း တိုးေနရျခင္း ျဖစ္သည္။
ျပီးခဲ့ေသာ ကာလမ်ားတြင္ ထိုင္းစီးပြါးေရး အတြက္ လုပ္သား လိုအပ္ခ်က္ကို ျဖည့္ဆည္းရန္ အျကိမ္ေပါင္းမ်ားစြာ ေလွ်ာ့ေပါ့ျခင္းကို ျပုလုပ္ခဲ့သည္။ တိက်ေသာ ဥပေဒကို အားထားရျခင္း မဟုတ္သည့္အတြက္ ထိုျပႆနာကို ေျဖရွင္းရန္နွင့္ လံုးဝ တရားဝင္ေသာ အလုပ္သမား ျဖစ္လာရန္ နည္းလမ္းရွာေဖြ လာခဲ့ျက သည္။ ထိုအတြက္ အလုပ္သမားတို့၏ မူရင္းနိုင္ငံက တရားဝင္ေသာ အေထာက္အထား လိုအပ္ေနသည္။ ထို့ေျကာင့္ နိုင္ငံသား စီစစ္ျခင္းနွင့္ ယာယီပတ္စ္ပို့ ျပုလုပ္ျခင္းကို လုပ္ ေဆာင္ခဲ့ျကျခင္း ျဖစ္သည္။
ထိုင္း နိုင္ငံအေနျဖင့္ အလုပ္သမားတို့၏ မူရင္း နိုင္ငံမ်ားျဖစ္ေသာ ျမန္မာ၊ ေလာ၊ ကမ္ပူးခ်ား နိုင္ငံတို့ကို တရားဝင္ အေထာက္အထား ထုတ္ေပးဖို့ ညွိနိႈင္းရာတြင္ ေလာ နွင့္ ကမ္ပူးခ်ား တို့က လြယ္ကူစြာ သေဘာတူခဲ့ျပီး အေကာင္အထည္ ေဖၚနိုင္ခဲ့သည္။ ျမန္မာနိုင္ငံ အတြက္ကား အေျကာင္း အမ်ိုးမ်ိုးေျကာင့္ ခက္ခဲစြာ ညွိနိႈင္းခဲ့ရသည္။
နဂိုရ္မူလ ကတည္းက နိုင္ငံေရး၊ လူမ်ိုးေရး ျပႆနာ မ်ားစြာရွိေနေသာ နိုင္ငံျဖစ္ေနသည့္ အခ်က္သည္ အဓိက က်ေသာ အခက္အခဲ ျဖစ္ေနသည္။ ထိုင္းနိုင္ငံက နည္းမ်ိုးစံုသံုး၍ ျပႆနာ ေျဖရွင္းနိုင္ရန္ ျကိုးပမ္းခဲ့သည္။ ဥပမာ အားျဖင့္ သေဘာတူညီခ်က္ ရျပီးေသာ ေလာ နွင့္ ကမ္ပူးခ်ား နိုင္ငံတို့မွ အလုပ္သမား မ်ားကို ေခၚယူျပီး ျမန္မာ အလုပ္သမားတို့၏ ေနရာတြင္ အစားထိုးနိုင္ရန္ ျကိုးပမ္းခဲ့သည္။
သို့ေသာ္ ေလာ နွင့္ ကမ္ပူးခ်ား အလုပ္သမား မ်ားသည္ ျမန္မာ အလုပ္သမားမ်ား ကဲ့သို့ ေနရာမေရြး၊ ပံုစံမေရြး မလုပ္နိုင္။ လုပ္နိုင္ ပါကလည္း ထိုင္းေငြ ဘတ္နွစ္ေသာင္းခြဲခန့္ ကုန္က်ေသာ ပတ္စ္ပို့နွင့္ပါမစ္ စားရိတ္ကို မတတ္နိုင္၊ တတ္နိုင္ပါ ကလည္း ထိုနိုင္ငံရွိ လူဦးေရ လုပ္သားဦးေရက ကန့္သတ္ ခ်က္မ်ား ရွိေနသည့္အျပင္ ထိုင္းနိုင္ငံ၏ လုပ္အားခက မက္ေမာ ေလာက္ေအာင္ မျမင့္မား စေသာ အခက္ခဲမ်ားေျကာင့္ ျမန္မာ အလုပ္သမားမ်ား ေနရာကို အစားထိုးရန္ မေဆာင္ရြက္နိုင္ ျဖစ္ခဲ့ရသည္။
သို့နွင့္ ထိုင္းနိုင္ငံသည္ ျမန္မာနိုင္ငံနွင့္ သေဘာတူညီခ်က္ ရရန္ သံုးနွစ္ခန့္ ျကိုးပမ္း ညွိနိႈင္းခဲ့ရာ ေနာက္ဆံုး သေဘာတူညီခ်က္ အျဖစ္ ေကာ့ေသာင္း၊ ျမဝတီ၊ တာခ်ီလိတ္ ျမို့မ်ားတြင္ နိုင္ငံသား စီစစ္ျခင္းနွင့္ ယာယီပတ္စ္ပို့ ျပုလုပ္နိုင္မည္ဟု သေဘာတူညီခ်က္ကို ရရွိခဲ့သည္။ အဆိုပါ နိုင္ငံသား စီစစ္ျခင္းနွင့္ ယာယီပတ္စ္ပို့ ျပုလုပ္ခြင့္ရမည့္ သူမ်ားသည္ ထိုင္းနိုင္ငံ ဝန္ျကီးမ်ား အစည္းအေဝးက သေဘာတူညီခ်က္ျဖင့္ ေခတၱေနထိုင္ အလုပ္ လုပ္ခြင့္လက္မွတ္ ျပုလုပ္ထားသူ မ်ားသာ ျဖစ္သည္။ အလုပ္ လုပ္ခြင့္လက္မွတ္ မရွိသူမ်ား ယာယီပတ္စ္ပို့ ျပုလုပ္ ခြင့္မရွိေပ။ ျပုလုပ္သည့္ ကာလကို ၂၀၀၉ ခုနွစ္ ဇူလိုင္လ ၁၅ရက္ေန့မွ ၂၀၁၀ ခုနွစ္ ေဖေဖၚဝါရီလ ၂၈ရက္ ေန့ အထိ (၇လခြဲခန့္) သတ္မွတ္ထားသည္။ ျပုလုပ္ပံု အဆင့္ဆင့္ကိုလည္း ၁၃ဆင့္ ခန့္ သတ္မွတ္ ထားခဲ့သည္။ ထိုသေဘာတူညီခ်က္၊ လုပ္ေဆာင္ခ်က္သည္ အေပၚယံ အေနအားျဖင့္ ျကည့္လွ်င္ တရားမဝင္ အလုပ္သမားကို တရားဝင္ အလုပ္သမား ျဖစ္ေအာင္ျပုလုပ္ ေပးသည္ဟု ဆိုရမည္ ျဖစ္သည္။ သို့ေသာ္လည္း အေသးစိတ္ အတြင္းက်က် ျကည့္လွ်င္ အခက္အခဲမ်ားစြာ ကြဲလြဲမႈ မ်ားစြာျဖစ္ေနသည့္ အျပင္ ေခါင္းပံုျဖတ္ အျမတ္ထုတ္ခ်င္သူမ်ား ကို အခြင့္အေရးမ်ား ေပၚေပါက္လာေအာင္ စီမံ ေပးေနသလို ျဖစ္ေနျခင္းကို ေတြ့ျမင္နိုင္သည္။
ဦးစြာ အေျခအေနမွန္နွင့္ ကြဲလြဲေနသည့္ အခ်က္မွာ ျမန္မာဘက္က ယာယီပတ္စ္ပို့ ျပုလုပ္ေပးျခင္းကို တရက္လွ်င္ ၆၀၀ ခန့္သာ လုပ္ေပးနိုင္မည္ဟု ဆိုထားပါလွ်က္ အလုပ္သမား တသန္းေက်ာ္ အတြက္ ယာယီ နိုင္ငံကူးလက္မွတ္ ျပုလုပ္ခ်ိန္ (၇လခြဲ)သာ သတ္မွတ္ထားျခင္းမွာ အလြန္ စိတ္ဝင္စားစရာ ေကာင္းသလို နွစ္နိုင္ငံ စာခ်ုပ္တခုအား ျမန္မာ စစ္အစိုးရ မျဖစ္ညစ္က်ယ္ ျပုလုပ္ေသာ ကိစၥရပ္ျဖစ္သည္။ အေရွ့ေတာင္ အာရွ နိုင္ငံဝင္ ဖိလစ္ပိုင္နိုင္ငံမွာ နိုင္ငံရပ္ျခား ေရွြ့ေျပာင္း အလုပ္သမားမ်ား၏ ဝင္ေငြနွင့္ နိုင္ငံေတာ္ ဘ႑ာအား က်ားကန္ထားသည္ ဆိုေသာ အခ်က္ကို ျမန္မာ စစ္အစိုးရ သတိထားမိဟန္ မတူ၊ ထို့အတူ ေလာနွင့္ ကမ္ပူးခ်ား နိုင္ငံတို့က အစိုးရမ်ားသည္ ထိုင္းနိုင္ငံ အတြင္းလာ၍ နိုင္ငံသားမ်ားအတြက္ ပတ္စ္ပို့ ျပုလုပ္ေပးေသာ္လည္း သန္းဂဏန္းမွ်ေသာ ျမန္မာ နိုင္ငံသားမ်ား အဖို့ကမူ ေဝးလံေသာ နွစ္နိုင္ငံ နယ္စပ္အထိ သြားေရာက္ျပီးမွသာ ပတ္စ္ပို့ ျပုလုပ္ရမည္ ျဖစ္သည္။
ထို့အတူ အလုပ္ရွင္ အမ်ားစုကလည္း ေျမာက္မ်ားလွေသာ အဆင့္မ်ားကို နားမလည္ျခင္း၊ နားလည္သည့္ တိုင္ေအာင္ အခ်ိန္ မေပးနိုင္ျခင္းတို့ ျဖစ္လာျကရသည္။ အလုပ္သမား အမ်ားစု မွာလည္း ရုတ္တရက္ ေျပာင္းလဲသြားေသာ အေျခအေနတို့ကို လုပ္ငန္းခြင္အတြင္းမွ နားမလည္ နိုင္ေအာင္ ျဖစ္ခဲ့ျကရျပီး၊ သို့ေလာ သို့ေလာနွင့္ ေကာလဟာလ မ်ားကလည္း ရုတ္ခ်ည္း ပ်ံ့နွံ့ေနရာ ထိုင္းနိုင္ငံေရာက္ ျမန္မာ အလုပ္သမားတို့ အဖို့ ေဝခြဲ မရနိုင္ ျဖစ္ျက ရျပန္သည္။
ဤသို့နွင့္ ေခတ္သစ္ ေတာေျကာင္တို့ ထိုင္းနိုင္ငံ ေရွြ့ေျပာင္းအလုပ္သမားမ်ား အျကား လက္ခေမာင္း ခတ္သံ မ်ားလည္း က်ယ္ေလာင္ ပ်ံ့နွံ့ လာျကေတာ့သည္။
ဒြိဟမ်ားၾကားမွ ေတာေၾကာင္လက္ခေမာင္းခတ္သံမ်ား ၁
လူထုအသံ အြန္လိုင္းဂ်ာနယ္က ေဖၚျပေပးတဲ့ စာတစ္ပုဒ္ပါ။ ထံုးစံအတိုင္း ကၽြန္ေတာ္ေရးထားတာကို အယ္ဒီတာက ျပင္ဆင္ျဖည့္စြက္ၿပီး ေခါင္းစဥ္ကိုလဲ ဆီေလ်ာ္ေအာင္ လုပ္ထားေပးပါတယ္။ အလုပ္သမားတို႔ရဲ႕အေျခအေန တစိတ္တပိုင္းပါခင္ဗ်ာ။
ထိုင္းနိုင္ငံ ထဲ၌ အလုပ္ လုပ္ေနျကေသာ ျမန္မာ ေရွြ့ေျပာင္း အလုပ္သမားမ်ား ထဲတြင္ ထိုင္းအစိုးရ က အလုပ္ လုပ္ခြင့္ လက္မွတ္ထုတ္ေပး ထားသူေပါင္း ၁.၄သန္းခန့္ ရွိေနသည္။ထိုသူမ်ား ထဲတြင္ ျမန္မာ နိုင္ငံသား မ်ားသည္ ၈၀%ခန့္ ရွိေနျပီး ေလာ ( လာအို ) နွင့္ ကမ္ပူးခ်ား တို့က ၁၀%နႈန္းစီ ရွိေနျကသည္။
ေျပာင္းျပန္စီၤးျမစ္မ်ား
ေျပာင္းျပန္စီၤးျမစ္မ်ား
သဘာဝမူ
ပူေလာင္မွူ၊ ဆာေလာင္မွူ
က်ဥ္းၾကပ္မွူ၊ ေအးခ်မ္းမွူကို
ငိုျခင္းနဲ႕ေသာ္မွ်
ေဖာ္ျပခြင့္မရၾကသည္
အိုင္ဒီပီကေလးမ်ားဘဝ
အေမ့ပလိုင္းတြင္း
အက်ဥ္းက်ေနၾကတုန္း။
တန္ဖိုးနဲ႔ရလာဒ္
ဘေလာ့တြင္စာမေရးျဖစ္သည္မွာ ၃-၄လခန္႔ ၾကာခဲ့ၿပီျဖစ္သည္။ အစပိုင္းတြင္ သူငယ္ခ်င္း ျဖစ္သူ ေစာေက်ာ္ခြိ က ဘေလာ့အသက္၀င္ေစရန္ ကဗ်ာ၊ဓါတ္ပံု စသည္တို႔ကို လာလာ ထည့္ေပးေနခဲ့သည္။ ထို႔အတူ မိတ္ေဆြမ်ားကလည္း စာျဖင့္တမ်ိဳး စီေဘာက္တြင္တသြယ္ လာေရာက္ သတိေပးသည္။
ေနာက္ဆံုးေတာ့ အားလံုးကလက္ေလ်ာ့လိုက္ဟန္ရွိသည္။ တကူးတက အားေပးေသာ မိတ္ေဆြမ်ားကို လူမႈေရးညံ့ေသာ ေမာင္က်ည္ေပြ႔က ေတာင္းပန္ပါသည္။ မိတ္ေဆြမ်ား၏ ေစတနာအတြက္လည္း ေက်းဇူးတင္ပါသည္။ ၂၀၀၉ ခုႏွစ္တြင္ ေမာင္က်ည္ေပြ႔အေနျဖင့္ စာေရးရန္ အလြန္ေကာင္းေသာ အေတြ႔အႀကံဳမ်ား၊ အေတြးအျမင္မ်ား မ်ားစြာရေသာႏွစ္တႏွစ္ျဖစ္ခဲ့သည္။
