အပိုင္း(၁)ထဲတြင္ ကၽြႏု္ပ္က “ႏိုင္ငံေရးကို ဘာသာေရးႏွင့္ ထိစပ္ ၍ ” ဟု ေရးသားခဲ့သည္။ အဘယ္ေၾကာင့္ဆိုေသာ္ မည္သည့္နယ္ပယ္မဆို တခုႏွင့္တခု ထိစပ္ေနၾကသည္။ ထိုထိစပ္ေနမႈကို သတိျပဳမိေစရန္ ထည့္သြင္းေရးသားခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။
သို႔ေသာ္ တခုႏွင့္တခု ရႈပ္ေထြးေနျခင္းမရွိေပ၊ ဆက္စပ္၍မရႏိုင္ေအာင္ သီးျခားေ၀းကြာေနမႈမ်ား လည္းမရွိေပ။ ထိုအခ်က္ကို ထင္ရွားေစရန္ ေရးခဲ့ပါသည္။ ထို႔အတူ ရဟန္းသံဃာေတာ္ မ်ားသည္ ကိုးကြယ္မႈဆိုင္ရာအရ၊ ယဥ္ေက်းမႈဆိုင္ရာအရ လူ႔ေဘာင္ေလာကကို ဆံုးမပဲ့ျပင္ ေပးခဲ့၊ေပးၾကေသာ ေနရာတြင္ရွိပါသည္။
ထိုကဲ့သို႔ အထြဋ္အျမတ္ထားရေသာ ပုဂၢိဳလ္ျမတ္ မ်ားကို ဒုစရိုက္သမားမ်ားသဖြယ္ အၾကမ္းဖက္ႏွိမ္နင္းျခင္းသည္ ရင္နာစရာမဟုတ္လွ်င္ ၀မ္းသာစရာဟု ေမာင္ေကာင္းထင္ျမင္ထားပါသလား….
(၃)ဆဌမ သံဃာယနာတင္ဖို႔အတြက္ တိပိဋကဓရဘြဲရ ဆရာေတာ္ေပၚထြန္းလာေရးကို ၀န္ႀကီးခ်ဳပ္ဦးႏု လက္ထက္က စတင္က်င္းပေပးခဲ့ပါတယ္ ။ သူေဌးႀကီး ဆာဦးသြင္ တို႔ကဦးေဆာင္ၿပီး ႀကိဳးစားခဲ့ၾကပါတယ္ ။ တိပိဋကဓရ စာျပန္ပြဲအတြက္ ျပည္သူနဲ႔ေရာ ရဟန္းေတာ္ေတြၾကားထဲပါ အေတာ္ႀကိဳးစားခဲ့ရတာေတြကို တိပိဋကဓရ စာျပန္ပြဲ စတင္ျဖစ္ေပၚလာပံုေတြမွာ ဖတ္ၾကည့္ပါ ကိုKyaw ေရ ။ ကၽြန္ေတာ္ေျပာခ်င္တာက ေမာင္က်ည္ေပြ႕ေျပာသလို တိပိဋကဓရဆိုတာ အေတာ္ေလးျမင့္ျမတ္ပါတယ္ ။ ခက္ခဲပါတယ္ ။ ၀န္ႀကီးခ်ဳပ္ဦးႏုလက္ထက္ စတင္က်င္းပရာကေန ၁၉၈၈ ခုႏွစ္အတြင္းမွာ ေပၚေပါက္ခဲ့တဲ့ တိပိဋကဓရ ဆရာေတာ္ေတြ နဲ႔ အခုလက္ရွိအစိုးရတာ၀န္ယူၿပီးေနာက္ ၁၉၈၈ ေနာက္ပိုင္း ေပၚထြန္းလာခဲ့တဲ့ ဆရာေတာ္ေတြကို အခ်ိဳးခ်ၾကည့္ရင္ လက္ရွိအစိုးရက သာသနာေရးကို အေလးထားမထား သိႏိုင္ပါတယ္ ။ အခုလက္ရွိ ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ တိပိဋကဓရ ဆရာေတာ္ေတြ ၊ ဒြိပိဋက ဆရာေတာ္ေတြ ၊ ဧကပိဋကဆရာေတာ္ေတြ ကအရပ္သားစကားနဲ႔ေျပာရရင္ လႊတ္ေပါ လို႔ေျပာရမေလာက္ေအာင္ သာသနာေတာ္တိုးတက္ေနတာ ကိုKyaw လည္းအသိပါ ။
အထက္ပါစာပိုဒ္တြင္ ထံုးစံအတိုင္း ေမာင္ေကာင္းက ၎တို႔အဆိုးရလက္ထက္တြင္ သာသနာေတာ္တိုးတက္ေနသည္ဟု ရမ္းသန္းေရးထားျပန္သည္။ ကၽြႏု္ပ္အေနႏွင့္ ျပန္ေရး ဖို႔ရန္လည္း အနည္းငယ္ လက္တြန္႔မိသည္။ လက္ရွိသံဃာေတာ္မ်ားႏွင့္ အတို႔အေထာင္ လုပ္ေပးထား၍ျဖစ္သည္။ မင္းကြန္းဆရာေတာ္ႀကီးသည္ တိပိဋကေျဖဆိုရာတြင္ ရမွတ္မ်ား ၉၀ေက်ာ္ျဖင့္ခ်ည္း ေအာင္ျမင္ခဲ့သည္။ အာဂံုေျဖရာတြင္ အေထာက္လြတ္ အာဂံုေဆာင္ေတာ္မူခဲ့သည္။ မင္းကြန္းဆရာေတာ္မွစတင္၍ တိပိဋကဓရဘြဲ႔ေအာင္ျမင္ ေတာ္မူၾကေသာ ဆရာေတာ္ႀကီးမ်ားသည္ မိမိတို႔ကဲ့သို႔ တိပိဋကဓရ ရဟန္းေတာ္မ်ားေပၚ ထြန္းလာရန္ အစဥ္အဆက္ ျဖန္႔ေ၀သင္ၾကားေတာ္မူခဲ့ၾကသည္။ ထို႔အတြက္ မ်က္ေမွာက္ ေခတ္တြင္ အသီးအပြင့္အျဖစ္ ျဖစ္ထြန္းလာရသည္။ ထို႔အတူ မင္းကြန္းဆရာေတာ္တို႔ေခတ္ တြင္ စာသင္သားရဟန္းေတာ္မ်ားအတြက္ သင္ေထာက္ကူ ပိဋကတ္ဆိုင္ရာ စာအုပ္စာေပရွားပါးပါသည္။ ထို႔အတြက္ ထိုေခတ္ဆရာေတာ္ႀကီးမ်ားက ေနာင္စာသင္သား ရဟန္းေတာ္မ်ား သက္သာလြယ္ကူေစရန္ နည္းလမ္းႀကံဆ၊ သင္ေထာက္ကူစာေပမ်ား ေရးသားခ်န္ရစ္ထားေတာ္မူခဲ့ၾကသည္။
ေက်းဇူးေတာ္ရွင္အရွင္ဇနကာဘိ၀ံသ ဆရာေတာ္ႀကီးေရးသားခဲ့ေသာ က်မ္းစာမ်ားက သက္ေသခံပင္ျဖစ္ေတာ့သည္။ ေနာက္တနည္း ထိုစဥ္က ရဟန္းေတာ္အေရအတြက္ႏွင့္ ယခုေခတ္ရဟန္းေတာ္အေရအတြက္ ခ်ိန္ထိုးၾကည့္ရန္လည္းလိုေပမည္။ ယေန႔ေခတ္တြင္ သာသနာေတာ္ထြန္းကားတိုးတက္လာသည္ဟုဆိုလွ်င္ ေရွးဆရာေတာ္ႀကီးမ်ား၏ ႀကိဳးစား အားထုတ္မႈေၾကာင့္သာျဖစ္ရသည္။ ေမာင္ေကာင္းညႊန္းသလို ၎တို႔အဆိုးရေၾကာင့္ ဆိုလွ်င္ကား အလြန္ရယ္ဖြယ္ပင္။ ဓမၼေစတီဆရာေတာ္ေဟာေသာ တရားတပုဒ္တြက္ စာေမးပြဲ(ဓမၼာစရိယတန္းဟုထင္ပါသည္) ေျဖမည့္သံဃာေတာ္တပါးအတြက္ ရရွိေသာ အဆိုးရေထာက္ပံ့ေငြမွာ မုန္႔ဟင္းခါးႏွစ္ပြဲဖိုးစာသာရွိေၾကာင္း ပါရွိပါသည္။ သို႔ဆိုလွ်င္ သာသနာေတာ္အတြက္ အဆိုးရ၏ လုပ္ေဆာင္ခ်က္ကို သိႏိုင္ပါေပမည္။ ထိုေငြသည္ပင္ လွ်င္ ၎တို႔၏ေငြမဟုတ္ေသး၊ ျပည္သူတို႔၏ အခြန္ေငြျဖစ္သည္။
အေၾကာင္းသင့္၍ မင္းကြန္းဆရာေတာ္အေၾကာင္း အနည္းငယ္ေရးပါမည္။ ၉၀ကံေဆာင္ သပိတ္ေမွာက္စဥ္က အံုးအံုးႂကြက္ႂကြက္ႏွင့္ ဆရာေတာ္သံဃာေတာ္ႀကီးမ်ားအပါအ၀င္ ရဟန္းသံဃာေတာ္မ်ား အဖမ္းခံရပါသည္။ ထိုသို႔ျဖစ္လာသည္ႏွင့္ မင္းကြန္းဆရာေတာ္ႀကီး စေသာ ဆရာေတာ္ႀကီးမ်ားထံ အ၀င္အထြက္ကို ေထာက္လွမ္းေရးမ်ားက ပိတ္ဆို႔ျခင္း ဖိအားေပးထားျခင္းျဖင့္ ဆရာေတာ္ႀကီးမ်ား ျပင္ပအေျခအေနကို မသိေအာင္လုပ္ထားခဲ့ သည္။ ထို႔ေနာက္ စစ္ဗိုလ္ရႈပ္မ်ားက မင္းကြန္းဆရာေတာ္ႀကီထံ မ်က္ႏွာငယ္ေလးမ်ားျဖင့္ ၀င္၍ ယခုအခါ ေတာတြင္းလက္နက္ကိုင္မ်ားက ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းမ်ားတြင္ အေယာင္ေဆာင္၀င္ေရာက္ေနပါၿပီ၊ လက္နက္ႏွင့္တကြေသာင္းက်န္းပါေတာ့မည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ထိုသူမ်ားကို အေရးယူႏိုင္ရန္ ဆရာေတာ္ႀကီးက ရဟန္းေတာ္မ်ားကို စုေ၀းျခင္း မျပဳႏိုင္ရန္အမိန္႔ထုတ္ေပးပါ။ ညမထြက္ရန္အမိန္႔ထုတ္ေပးပါ စသျဖင့္ အမ်ိဳးမ်ိဳး ကလိမ္ေစ့ျငမ္းဆင္ လုပ္ႀကံေေျပာဆိုၾကေသာအခါ ဆရာေတာ္ႀကီးက လက္မွတ္ထိုးအမိန္႔ စာထုတ္ေပးခဲ့ပါသည္။ ၿပီးခဲ့ေသာေရႊ၀ါေရာင္ေတာ္လွန္ေရးတြင္လည္း ထိုအမိန္႔စာကိုပင္ စစ္ေခြးတို႔ ထပ္မံအသံုးခ်ခဲ့ပါေသးသည္။
ဆိုခဲ့သလိုပင္ ျပင္ပတြင္ျဖစ္ေနေသာ အေျခေနမွန္ကို ဆရာေတာ္ႀကီးမွာဘာမွမသိပဲ အသံုးခ်ခံျဖစ္ခဲ့ရသည္။ မၾကာမီ ဆရာေတာ္ႀကီး မႏၱေလးသို႔ကိစၥတခုျဖင့္ႂကြပါသည္။ ဆရာေတာ္ႀကီးႂကြခ်ီလာတိုင္းတြင္ မႏၱေလးမွသံဃာေတာ္မ်ားက လာေရာက္ႀကိဳဆိုဖူးေမွ်ာ္ ကန္ေတာ့ခဲ့ၾကသည္။ ယခုတေခါက္တြင္မူ သံဃာေတာ္မ်ားက ယခင္ကလိုလာေရာက္ႀကိဳ ဆိုခဲ့ေသာ္လည္း ဆရာေတာ္ႀကီးႂကြေရာက္လာသည္ႏွင့္ “အတြင္းေရးမႉး ၃ ဦး၀ိစိတၱကို အေလးျပဳ” ဟုေအာ္ကာ လက္အုပ္မခ်ီပဲ အေလးျပဳခဲ့ၾကသည္။ ဤတြင္မွ ဆရာေတာ္ႀကီး သည္ ေမးျမန္းစံုစမ္းရင္း အျဖစ္မွန္ကိုသိရကာ မ်ားစြာစိတ္မေကာင္းျခင္းျဖစ္၍ ပ်ံလြန္ေတာ္ မူသည္အထိ မည္သူႏွင့္မွအေတြ႔မခံပဲ ထိခိုက္ခံစားေနေတာ္မူခဲ့ရသည္။ ကၽြႏု္ပ္၏ေရးသား ခ်က္ ဟုတ္မဟုတ္၊ မွန္မမွန္ကို စာဖတ္သူမ်ား ေလ့လာေ၀ဖန္ ဆန္းစစ္ႏိုင္ပါသည္။
(၄) ေမာင္က်ည္ေပြ႕ စာရင္းပါ ဆရာေတာ္ႀကီးေတြလိုေရာ ၊ အဲဒီဆရာေတာ္ႀကီးေတြထက္ပါ သိကၡာ ၊သမာဓိ အရာမွာ နာမည္ႀကီးၿပီး ရိုေသရတဲ့ ဆရာေတာ္ႀကီးေတြ ကၽြန္ေတာ္တို႔ျမန္မာျပည္မွာ အမ်ားႀကီးပါ ။ ေနာက္တစ္ခ်က္က ေမာင္က်ည္ေပြ႔ေျပာတဲ့ ဆရာေတာ္ႀကီးေတြထဲမွာ ကမၼဌာနာစရိယ ဆရာေတာ္ ေတြလည္းမပါပါဘူး ။ ႏိုင္ငံတကာကိုလွည့္လည္သာသနာ ျပဳေနတဲ့ ဆရာေတာ္ႀကီး ေတြလည္းအမ်ားႀကီးပါ ။ ကိုKyaw လည္းသိမွာပါ ။ အဲဒီေတာ့ကၽြန္ေတာ္ဆိုလိုခ်င္တာက မီးသတ္သမားက လူဆိုးမဖမ္းပါဘူး ။ လယ္သမားကလည္း တိုက္မေဆာက္ပါဘူး ။ ရဲကလည္း သူနာျပဳမလုပ္သလို ၊ အစိုးရအေနနဲ႔ အေၾကာင္းမဲ့သက္သက္ ဆရာေတာ္ႀကီးမ်ားကို (ေမာင္က်ည္ေပြ႕အလိုအရ သာသနာထြန္းကားေအာင္လုပ္လို႔) မဖမ္းပါဘူးဗ်ာ ။ အဲလိုဖမ္းရင္လည္း ဘယ္သူမွလက္မခံပါဘူး ။ ဖမ္းေလာက္စရာ အေၾကာင္းကိစၥရွိလို႔ ဖမ္းတာပါဗ်ာ ။(၅) ကိုKyaw ေရ အခုေထာင္ထဲေရာက္ေနတဲ့ သံဃာေတြထဲမွာ နယ္ေတြ ၊ ရြာေတြမွာ ပံုမွန္ဆြမ္းခံ ၊ တရားက်င့္ႀကံေနတဲ့ ဆရာေတာ္ေတြ တစ္ပါးမွမပါပါဘူးဗ်ာ ။ ခပ္ရွင္းရွင္းေျပာရရင္ ကိုKyawေရ ပရိတ္ႀကီး ၁၁ သုတ္ကိုလမ္းေပၚတက္မရြတ္ပဲ ေက်ာင္းမွာတင္ ေအာ္က်က္ေနတဲ့ ကိုရင္ေလးေတြ တစ္ပါးမွေထာင္ထဲ မထည့္ပါဘူးဗ်ာ ။ ႏိုင္ငံတကာ နဲ႔ အျပည္ျပည္ဆိုင္ရာ ဗုဒၶဘာသာညီလာခံေတြမွာ ဥကၠဌ ၊ အတြင္းေရးမႈး ၊ နာယက ၊ အဖ႔ြဲ၀င္ ဆိုတဲ့ေနရာေတြ မွာထိုင္ေတာ္မူခဲ့ၾကတဲ့ ျမန္မာျပည္က ဆရာေတာ္ႀကီးမ်ား ကိုလည္း ေထာင္ထဲဆြဲမထည့္ပါဘူးဗ်ာ ။ အထည့္လည္းမခံရပါဘူး။
ေမာင္ေကာင္းသည္ ရဟန္းေတာ္မ်ားကို တရားက်င့္မွ ရဟန္းဟုသတ္မွတ္ပံုရသည္။ စကားကို လက္လြတ္စပယ္ေျပာတတ္ပံုလည္းရသည္။ စာသင္စာခ်သံဃာေတာ္မ်ားကို ဂရုစိုက္စရာမလို၊ ကမၼဌာနာစရိယသာ ရဟန္းစစ္ဟု ေျပာလိုပံုရသည္။ ရဟန္းဟူသည္ သကၤန္းရံုသည္မွစ၍ ျပဳဖြယ္ကိစၥတို႔ကို သတိျဖင့္ျပဳလုပ္ရသည္။ ၀ိနည္းကိုေစာင့္ေရွာက္ႏိုင္ ရန္ သတိကိုလက္ကိုင္ထားရသည္။ တရားထိုင္မွ သတိထားရသည္မဟုတ္ေပ။ ထို႔ျပင္တ၀ စာသင္တိုက္တြင္ ရဟန္းသံဃာမ်ားၿပီး ရိပ္သာတြင္ ရဟန္းသံဃာနည္းပါသည္။ စာသင္တိုက္တြင္ စုစည္းႏိုင္မႈအားေကာင္းၿပီး ရိပ္သာဆိုသည္မွာ လူသူေ၀းရာတြင္ တိတ္ဆိတ္စြာ တည္ရွိတတ္ပါသည္။ ကမၼဌာနာစရိယမ်ား၏သေဘာထားကို သိခ်င္လွ်င္ ပြင့္လင္းစြာ ေလွ်ာက္ထားေမးျမန္းႏိုင္ပါမွ သိရွိရႏိုင္ေပမည္။ အေၾကာင္းမဲ့သက္သက္မဖမ္း ဟုဆိုလွ်င္ အေၾကာင္းရွိပါက ဖမ္းမည္ဟု သေဘာသက္ေရာက္ေပသည္။ ဖမ္းသည္ဟုလည္းေရးထားေပရာ ရဟန္းေတာ္မ်ား အထူးသျဖင့္ေထရ္ႀကီး၀ါႀကီးရဟန္း ေတာ္မ်ားကို ေထာင္သြင္းအက်ဥ္းခ်ရဲေလာက္ေအာင္၊ အက်ဥ္းခ်ႏိုင္ရဲေလာက္ေအာင္ သင္းတို႔ယုတ္မာေကာက္က်စ္ႏုိင္လွေပသည္။
ထိုသို႔ သာသနာဖ်က္လုပ္ရပ္မ်ားႏွင့္ ေစာ္ကားၿပီးေနာက္ ဘုရားတရားၾကည္ညိဳေလဟန္၊ သာသနာကိုေစာင့္ေရွာက္ေလဟန္ေရးၾက၊ ေျပာၾကရဲသည္မွာ ျမန္မာ့သမိုင္းတြင္ အရွက္ ကင္းမဲ့ဆံုးမ်ိဳးဆက္ျဖစ္ခဲ့ေလၿပီ။ သမိုင္းအစဥ္အဆက္ ဤယေန႔ေခတ္ စစ္ေခြးတသိုက္ ေလာက္ အရွက္မရွိသူမ်ား မေပၚထြန္းဖူးခဲ့ပါ။ ရန္ကုန္ၿမိဳ႔ေပၚတြင္ပင္ အဖမ္းခံရသည့္ သံဃာေတာ္မ်ား မည္မွ်ရွိေၾကာင္း စာရင္းသတ္မရလွ်င္ နယ္တြင္ရွိသည့္ သံဃာမ်ားအတြက္ကား ဆိုဖြယ္မရွိေပ။ ရဟန္းေတာ္မ်ား လမ္းေပၚတက္ပရိတ္ရြတ္ျခင္း သည္ မည္သည့္အျပစ္ျဖစ္သနည္း။ ဘုရားရွင္ပင္လွ်င္ ေ၀သာလီၿမိဳ႕တြင္ လွည့္လည္ပရိတ္ ရြတ္ေပသည္။
ေနာက္ေၾကာင္းျပန္ေရးရလွ်င္ စက္တင္ဘာသံဃာေတာ္တို႔သည္ လမ္းမမ်ားေပၚလွည့္၍ ေမတၱာပို႔ၾကသည္ဆိုရာ၀ယ္ တိုင္းျပည္ၿငိမ္းခ်မ္းေရးကို ဦးတည္သည္။ ျပည္သူမ်ား ၿငိမ္းခ်မ္းေရးကိုဦးတည္သည္။ ရဟန္းသံဃာေတာ္တို႔ ေတာင္းဆိုေသာအခ်က္တြင္ စစ္တပ္ ျပဳတ္က်ေရး၊ စစ္တပ္ကိုအမ်ိဳးျဖဳတ္ေရးမ်ားမပါ၊ ေတြ႔ဆံုေဆြးေႏြးရန္သာပါသည္။ ဤသည္ကို ညသန္းေခါင္တြင္ ဘုန္းေတာ္ႀကီးေက်ာင္းမ်ားကို စစ္ေျမျပင္သဖြယ္သေဘာ ထားႏွိမ္နင္းျခင္းသည္ သာသနာဘာသာကို မိုက္ကန္းေစာ္ကားျခင္းျဖစ္သည္။ ေငြၾကာယံ ေက်ာင္းဆရာေတာ္သည္ မဟန ေခၚ ႏိုင္ငံေတာ္သံဃာ့မဟာနာယကအဖြဲ႔၏ ဒုတိယဥကၠဌ ျဖစ္ေတာ္မူသည္။ ဆရာေတာ္ႀကီးကိုလည္း ကမၻာေအးတြင္ အက်ယ္ခ်ဳပ္သဖြယ္ထိန္းထား ခဲ့သည္။ ယခုလည္း ေငြၾကာယံေက်ာင္းတြင္ အက်ယ္ခ်ဳပ္သဖြယ္ထိန္းထားဆဲျဖစ္သည္။
နအဖႏွင့္ ေနာက္လိုက္အရိုးကိုက္သူမ်ားသည္ အျဖစ္မွန္ကိုဖံုးကြယ္ခ်င္ၾကသည္။ ပလီစိေခ်ာက္ခ်က္ လိမ္ခ်င္ၾကသည္။ ရင္ဆိုင္ေျဖရွင္းရန္ကား သတၱိမရွိၾက၊ ထို႔ေၾကာင့္ ယခုအခါ ရဟန္းသံဃာေတာ္မ်ားကို တရားေဟာရန္ပိတ္ပင္ျခင္း၊ တရားေဟာခြင့္ရရန္ ခံ၀န္ခ်က္ေတာင္းျခင္း၊ စသည္တို႔လုပ္ေဆာင္ေနျခင္းျဖစ္သည္။ ျပည္သူတို႔၏ နားမ်က္စိကို ပိတ္ပင္၍ ငါေျပာတာပဲယံုဟု ႏွစ္၂၀လံုးလံုး လုပ္လာခဲ့သည္။ စာအုပ္အဖံုးမွစ၍ ဗြီစီဒီပါ မက်န္ ၀ါဒျဖန္႔သည္။ ရလာဒ္ကား အႏႈတ္ခ်ည္းပင္၊ ျပည္သူမ်ားသည္ ၎တို႔ကဲ့သို႔ ဦးေႏွာက္စဥ္းစားဥာဏ္ ခ်ိဳ႔တဲ့ေနသူမ်ားမဟုတ္ေပ။ အမွားအမွန္ကို ကြဲျပားစြာ ကိုယ္ေတြ႔သိ ၾကသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ဘယ္ဆရာေတာ္ေတြက ဘာမွမေျပာပါဘူး ဘာညာျငင္းေနသည္ ထက္ ဆရာေတာ္မ်ား ရဟန္းသံဃာေတာ္မ်ား လြတ္လပ္စြာေဟာေျပာခြင့္ရလွ်င္ အျဖစ္မွန္ ကို ပိုမိုက်ယ္ျပန္႔စြာသိရမည္သာျဖစ္သည္။
ေမာင္ေကာင္းက ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းစကားဟုဆိုကာ မတန္မရာကိုးကားျပန္သည္။ ၎၏သေဘာထားႏွင့္ေရာေထြးၿပီး ေကာက္ႏႈတ္ျပျပန္သည္။ ပထမဦးစြာ၎ေျပာေသာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္အကို ဦးေအာင္သန္းက ဘုန္းႀကီးမ်ား ႏိုင္ငံေရးမလုပ္ရဟု အဆိုတင္သည္ကို ဗိုလ္ခ်ဳပ္ကေထာက္ခံသည္ဟုေျပာရာတြင္ ဘယ္စာအုပ္ကကိုးကားပါသလဲဟု ျပန္ေမးခ်င္ ပါသည္။ ၈၈ခုေနာက္ပိုင္းထုတ္စာအုပ္မွ ကိုးကားသည္ဟုဆိုလွ်င္ေတာ့ ေမာင္ေကာင္း သေဘာရွိကိုးကားပါဟုဆိုရဖြယ္။ ကၽြႏု္ပ္ၾကားဖူးသည္ကား ဗိုလ္ခ်ဳပ္က ထိုေခတ္က အထင္ကရဆရာေတာ္ႀကီးတပါးထံခ်ဥ္းကပ္၍ ႏိုင္ငံေရးတြင္ လူမ်ားရဲရဲရင့္ရင့္ ပါ၀င္ေဆာင္ ရြက္လာႏိုင္ရန္ ဘာသာေရးအဆံုးအမမ်ားျဖင့္ ဆံုးမေသာတရားေဟာေပးပါဟူ၍ျဖစ္သည္။ ေနာက္တပိုဒ္တြင္ ေမာင္ေကာင္းက ဘာသာေရးႏွင့္ႏိုင္ငံေရးေရာစပ္လွ်င္ ဘာသာေရးကို ဆန္႔က်င္ရာေရာက္သည္ဟုေရးသည္။ မွန္သည္ သို႔ေသာ္ မည္သည့္ဆရာေတာ္မွ ႏိုင္ငံေရး ႏွင့္ ဘာသာေရးကို မေရာစပ္မရႈပ္ေထြးေစပါ။ ဘာသာေရး၏အေျခခံျဖစ္ေသာ ေကာင္းမႈကု သိုလ္တိုးပြါးရန္၊ မေကာင္းမႈအကုသိုလ္နည္းပါးရန္ ႏိုင္ငံေတာ္အတြက္ ဘာသာေရးႏွင့္ ထိစပ္ၿပီး ေဆာင္ရြက္ေတာ္မူခဲ့ျခင္းသာျဖစ္သည္။
ဗိုလ္ခ်ဳပ္စကားကို လက္တလံုးျခားလုပ္ရန္ႀကိဳးစားေသာ္လည္း၊ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ကိုယ္တိုင္က ထိုသို႔ ဘာသာေရးကိုအေျခခံ၍ ေဆာင္ရြက္ျခင္းပင္လွ်င္ အေကာင္းဆံုးႏိုင္ငံအေရးေဆာင္ ရြက္ျခင္းျဖစ္ေၾကာင္းေျပာခဲ့သည္ဆိုရာ၌ ဤယေန႔ေခတ္၏အေျဖပင္ျဖစ္သည္။ မည္သို႔ပင္ လွည့္ပတ္ေရးေသာ္လည္း အမွန္တရားကို ဖံုးကြယ္ရန္မစြမ္းသာပါ။
"မီးသတ္သမားက လူဆိုးမဖမ္းပါဘူး ။ လယ္သမားကလည္း တိုက္မေဆာက္ပါဘူး ။ ရဲကလည္း သူနာျပဳမလုပ္သလို ၊ အစိုးရအေနနဲ႔ အေၾကာင္းမဲ့သက္သက္ ဆရာေတာ္ႀကီးမ်ားကို (ေမာင္က်ည္ေပြ႕အလိုအရ သာသနာထြန္းကားေအာင္လုပ္လို႔) မဖမ္းပါဘူးဗ်ာ ။ အဲလိုဖမ္းရင္လည္း ဘယ္သူမွလက္မခံပါဘူး ။ ဖမ္းေလာက္စရာ အေၾကာင္းကိစၥရွိလို႔ဖမ္းတာပါဗ်ာ ။"
မီးသတ္သမားလူဆိုးမဖမ္း၊ လယ္သမားတိုက္မေဆာက္၊ ရဲသူနာျပဳမလုပ္ဆိုလွ်င္ စစ္တပ္က အဘယ္ေၾကာင့္ အုပ္ခ်ဳပ္သူေနရာကို ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ၀င္ယူေနပါသနည္း။ စစ္တပ္ဆိုသည္မွာ ၿခံေစာင့္ဒရ၀မ္အဆင့္သာျဖစ္သည္။ ထိုၿခံေစာင့္က မတန္ရာ တိုင္းျပည္ စီးပြါးေရး၊ ပညာေရး၊ က်န္းမာေရး စသည့္အရာမ်ားကို မည္သည့္အတတ္ပညာျဖင့္ စီမံခန္႔ခြဲေနပါသနည္း။ တိုင္းျပည္တြင္၀န္ထမ္းမ်ားသည္ တိုင္းျပည္၏အေစခံသာျဖစ္ရမည္။ ထို႔အတူ စစ္သားမ်ားသာ အသက္ရင္းရသည္မဟုတ္၊ သစ္ေတာဘက္ဆိုင္ရာ၀န္ထမ္းမ်ား၊ သတၱဳတြင္းဆိုင္ရာ ၀န္ထမ္းမ်ားလည္း ေတာေတာင္ထဲတြင္ အသက္ႏွင့္ရင္းရသည္။ အျခားေသာ ၀န္ထမ္းမ်ားသည္လည္း အနည္းႏွင့္အမ်ား တိုင္းျပည္အတြက္ အသက္ႏွင့္ ရင္းေနရသည္။ စစ္တပ္ကမွ သူမ်ားထက္ေခါင္းတလံုးျမင့္လိုလွ်င္ လူပါး၀ျခင္းပင္။
စစ္တပ္သည္ ျပည္သူမ်ား၏သားေကာင္းဆိုလွ်င္ ျပည္သူမ်ား၏လိုအင္ဆႏၵကိုသာ ဦးထိပ္ ထားရမည္ျဖစ္သည္။ ယခုေတာ့ ထိုသို႔မဟုတ္ စည္းကမ္းဥပေဒႏွင့္မညီညြတ္ေသာ သက္ၾကားအိုရြတ္တြႀကီးႏွင့္ စစ္၀တ္စံုကိုမခၽြတ္ရဲေသာ လူ႔အႏၶတို႔၏အမိန္႔ကို ဘုရားေဟာ သဖြယ္ၾကည္ညိဳ၍ ျပည္သူတို႔ကိုဆန္႔က်င္ေနသည္။ ကၽြႏု္ပ္သည္ မိမိ၏ႏိုင္ငံေရးစိတ္ဓါတ္ ကိုေသြးႏိုင္ရန္၊ ႏိုင္ငံေရးႏွင့္ပတ္သက္၍အျမင္ဖလွယ္ႏိုင္ရန္၊ ျမန္မာႏိုင္ငံေတာ္အေၾကာင္း ျပဳ ကိုယ္က်ိဳးရွာသူမ်ားကို ကေလာ္တုတ္ႏိုင္ရန္ စသည့္အေၾကာင္းကိုအေျခခံ၍ ဤဘေလာ့ကိုေရးသည္။ မမွန္ကန္သူဆိုလွ်င္ စစ္တပ္ေသာဒီမိုေသာနားမလည္ ကေလာ္၏။ ထို႔အတြက္ အခ်ိန္ကုန္သည္၊ ေငြကုန္သည္၊ လူမုန္းသည္၊ အခန္႔မသင့္လွ်င္ ေထာင္ခ်ခံရႏိုင္သည္။ ေမာင္းေကာင္းညႊန္းခ်င္သလို အတိုက္အခံဘေလာ္ဂါမ်ား ဟိုဒါဒီဒါ ရသည္ဆိုလွ်င္ကား အံ့ဖြယ္သုတဟုဆိုရမလိုပင္။ ကၽြႏု္ပ္ကဲ့သို႔ ႏိုင္ငံေရးအေၾကာင္းေရး ေသာ ဘေလာ္ဂါမ်ားသည္လည္း မိမိအနာဂတ္ကို အေလာင္းအစားျပဳေရးေနသူမ်ားသာ ျဖစ္သည္။ ေတာ္ရံုစိတ္ႏွင့္ ရက္စက္ေကာက္က်စ္သူမ်ားကို ဆန္႔က်င္ရန္ႀကိဳးစားရဲမည္မ ဟုတ္ေခ်။
အဆံုးသတ္ဆိုရလွ်င္ ေမာင္ေကာင္းကို ေက်းဇူးတင္မိသည္။ သူသာမေရးလွ်င္ ကၽြႏု္ပ္က လည္း ဤစာကိုေရးျဖစ္မည္မဟုတ္။ သူေရးသျဖင့္ ကၽြႏု္ပ္စိတ္ကို ေသြးေပးသလိုျဖစ္ရ၏။ သူ႔စာကို (၁)ဟု နံပါတ္ထိုးထားသျဖင့္ ထပ္ေရးဦးမည္ဟုယူဆရသည္။ ထပ္ေရးရန္လည္း တိုက္တြန္းအပ္ေပသည္။ စစ္ဗိုလ္ေပါက္စတစ္ဦးႏွင့္ ေတာင္ေက်ာ္အလုပ္သမားတစ္ဦးတို႔ မတူညီေသာ အျမင္မ်ားဖလွယ္ရင္း အက်ိဳးတခုျဖစ္ထြန္းႏိုင္မည္ဟု ယံုၾကည္ယူဆေၾကာင္း ပါ………………….
ျပန္စာအတြက္ ျပန္စာ (၂)
အပိုင္း(၁)ထဲတြင္ ကၽြႏု္ပ္က “ႏိုင္ငံေရးကို ဘာသာေရးႏွင့္ ထိစပ္ ၍ ” ဟု ေရးသားခဲ့သည္။ အဘယ္ေၾကာင့္ဆိုေသာ္ မည္သည့္နယ္ပယ္မဆို တခုႏွင့္တခု ထိစပ္ေနၾကသည္။ ထိုထိစပ္ေနမႈကို သတိျပဳမိေစရန္ ထည့္သြင္းေရးသားခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။
သို႔ေသာ္ တခုႏွင့္တခု ရႈပ္ေထြးေနျခင္းမရွိေပ၊ ဆက္စပ္၍မရႏိုင္ေအာင္ သီးျခားေ၀းကြာေနမႈမ်ား လည္းမရွိေပ။ ထိုအခ်က္ကို ထင္ရွားေစရန္ ေရးခဲ့ပါသည္။ ထို႔အတူ ရဟန္းသံဃာေတာ္ မ်ားသည္ ကိုးကြယ္မႈဆိုင္ရာအရ၊ ယဥ္ေက်းမႈဆိုင္ရာအရ လူ႔ေဘာင္ေလာကကို ဆံုးမပဲ့ျပင္ ေပးခဲ့၊ေပးၾကေသာ ေနရာတြင္ရွိပါသည္။
ျပန္စာ အတြက္ ျပန္စာ (၁)
ေရပိုက္ထဲ အမႈိက္ပိတ္ေနသည္
လူ႔အဖြဲ႔အစည္းတြင္ ေခတ္အစဥ္အဆက္ အၿမဲျဖစ္ေလ့ရွိေသာျပႆနာမွာ လူႀကီး၊လူငယ္ ျပႆနာပင္ျဖစ္သည္။ ယေန႔ေခတ္တြင္လည္း နယ္ပယ္စံုတြင္ ဤ လူႀကီး၊ လူငယ္ ပဋိပကၡျဖစ္ေနၾကမႈကို ေတြ႔ျမင္ႏိုင္ေပသည္။ အထူးသျဖင့္ ယခုတေလာ ျမန္မာႏိုင္ငံေရး ေလာကတြင္ လူႀကီးလူငယ္ အျမင္မတူကြဲျပားေနမႈသည္ မ်ားစြာထင္ရွားလာေပသည္။
NLD မွ လူငယ္မ်ားႏႈတ္ထြက္သြားမႈသည္ လူႀကီးလူငယ္အေတြးအျမင္ျပႆနာမ်ား၏ ျပယုဂ္တခုပင္ျဖစ္ေတာ့သည္။ ကၽြႏု္ပ္အေနျဖင့္ မည္သူမွားသည္၊ မွန္သည္ကို မေျပာလိုပါ၊ ေျပာႏိုင္စြမ္းလည္းမရွိပါ။ သို႔ေသာ္ ကၽြႏု္ပ္ယံုၾကည္သည္မွာ သေဘာထားႀကီးသည့္ စိတ္ဓါတ္မ်ားကို လူတန္းစားမေရြး ထားသင့္သည္ဟု ထင္ျမင္မိပါသည္။ ထင္ရွားေသာ ဥပမာတရပ္မွာ သခင္ေအာင္ဆန္းဦးေဆာင္ေသာ လူငယ္တစုကို ေနရာေပးခဲ့ျခင္းျဖစ္ သည္။ ေခတ္မီေသာ ထက္ျမက္ေသာ လူငယ္မ်ား၏ဦးေဆာင္လႈပ္ရွားမႈကို ခံယူ၍ ထိုေခတ္က လူႀကီးမ်ားက ေထာက္ပံ့လႈပ္ရွားခဲ့ၾကသျဖင့္ ျမန္မာ့ေတာ္လွန္ေရး ေအာင္ျမင္ ခဲ့ရေပသည္။
ဤကား သေဘာထားႀကီးျမင့္ျခင္း၏ ရလာဒ္ျဖစ္သည့္အျပင္ ႏိုင္ငံႏွင့္လူမ်ိဳးအတြက္ ဂုဏ္ ျမင့္ခဲ့ရေပသည္။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းႏွင့္အတူ က်ဆံုးခဲ့ရေသာ ဦးဘ၀င္းသည္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္၏ အကိုအႀကီးဆံုးျဖစ္သည္။ ဒီးဒုတ္ဦးဘခ်ိဳ၊ မန္းဘခိုင္၊ ဦးရာဇတ္ အစရွိေသာ ေခါင္းေဆာင္ ႀကီးမ်ားသည္လည္း အသက္၊ ၀ါအရ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ထက္မ်ားစြာႀကီးေပသည္။ ထို႔ထက္ပို၍ ဆရာႀကီးသခင္ကိုယ္ေတာ္မႈိင္းဆိုလွ်င္ကား အထူးေျပာဖြယ္ရာမရွိေတာ့။ ႏိုင္ငံႏွင့္လူမ်ိဳး အေရးအတြက္ မိမိတို႔ထက္ အသက္၊ ၀ါ မ်ားစြာငယ္ေသာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ကို ေခါင္းေဆာင္အျဖစ္ သေဘာထားႀကီးစြြာ ေနရာေပးခဲ့ေပသည္။
ေယဘူယ်အားျဖင့္ အဖြဲ႔အစည္းတခုတြင္ လုပ္ေဆာင္ခ်က္မ်ားတိုးတက္မႈမရွိလွ်င္ ေခါင္းေဆာင္ပိုင္းအေနျဖင့္ မိမိတို႔၏ဦးေဆာင္မႈကို ဆန္းစစ္မႈမ်ားျပဳလုပ္သင့္သည္သာ။ အထူးသျဖင့္ အျခားေခါင္းေဆာင္မ်ားႏွင့္တကြ လက္ေတြ႔လႈပ္ရွားေနရသည့္ လူငယ္ပိုင္း ၏ သေဘာထားမ်ားကို ေလးစားစြာ ခံယူသင့္သည္။ လိုအပ္လာပါက ေနရာေပးသင့္ သည္။ ေခတ္ႏွင့္လိုက္ေလ်ာညီေထြမႈရွိရန္ ျပဳျပင္အားထုတ္သင့္ေပသည္။ ငါတေကာ ေကာမႈမ်ားမရွိသင့္။
ယေန႔ေခတ္တြင္ကား ႏိုင္ငံေရးအဖြဲ႔အစည္းမ်ားစြာတို႔တြင္ သေဘာထားႀကီးမႈမ်ား အားနည္းေနသျဖင့္ တဖြဲ႔တည္းျဖစ္ေနရာက ႏွစ္ဖြဲ႔၊ သံုးဖြဲ႔ကြဲၿပီးေနာက္ အခ်င္းခ်င္း ရန္သူႀကီးသဖြယ္ျဖစ္ေနၾကေပရာ မ်ားစြာစိတ္ပ်က္ဖြယ္ေကာင္းေနေတာ့သည္။ ႏိုင္ငံ့အေရး ထက္ မိမိ၏ အတၱကိုေရွ႕တန္းတင္ေနၾကသျဖင့္ စစ္အာဏာရွင္တိုက္ဖ်က္ေရးဟု မည္သို႔ ပင္ေႂကြးေၾကာ္ေနၾကေစကာမူ မိမိတို႔ကိုယ္တိုင္ အာဏာရွင္ျဖစ္မွန္းမသိ ျဖစ္ေနၾကေတာ့ သည္။ မစိုးရိမ္ဆရာေတာ္ႀကီး ကိုယ္ေတာ္တိုင္ပင္ “ႏိုင္ငံေရးသမားေတြ ဟန္ေဆာင္ေလးျဖစ္ျဖစ္ ညီညြတ္ၾကစမ္းပါ” ဟု မိန္႔ၾကားသြားခဲ့ရသည္မွာ ထိုသူတို႔ အလြန္ ရွက္ဖြယ္ေကာင္းေနသည္။
ယခုအခ်ိန္ကား အခ်ိန္ေကာင္းပင္ျဖစ္ေတာ့သည္။ လူငယ္ေပါင္းမ်ားစြာ၊ အထူးသျဖင့္ ႏုိင္ငံ တကာအေတြ႔အႀကံဳရွိေသာ ပညာတတ္လူငယ္ေပါင္းမ်ားစြာတို႔သည္ ႏိုင္ငံေရးကို အထူးတလည္စိတ္၀င္စားလာၾကၿပီျဖစ္ေသာေၾကာင့္ မိမိတို႔၏ ႏိုင္ငံေရးသိကၡာျမွင့္တင္ ေသာအေနျဖင့္ ထိုလူငယ္မ်ားကို ေနရာေပးဦးေဆာင္ေစျခင္းျဖင့္ ၀န္းရံရပ္တည္သင့္သည္။ သို႔မွသာ ႏိုင္ငံေရးတြင္ သမိုင္းေၾကာင္းလွ၍ အမ်ားျပည္သူအတြက္လည္း မ်ားစြာအက်ိဳး ရွိေစေတာ့မည္ျဖစ္သည္။
ပံုမွန္အားျဖင့္ လႈပ္ရွားေဆာင္ရြက္မႈမ်ားသည္ ေလးငါးႏွစ္ၾကာျမင့္ၿပီးေနာက္ တိုးတက္ ေအာင္ျမင္မႈမရွိလွ်င္ပင္ ေခါင္းေဆာင္ပိုင္းကို ေျပာင္းလဲေပးရမည္ျဖစ္သည္။ ယခုအခါ၌ ထိုသို႔မဟုတ္ ႏွစ္ေပါင္း ႏွစ္ဆယ္ ၾကာျမင့္ခဲ့သည္တိုင္ ရာသက္ပန္ဥကၠဌ၊ အတြင္းေရးမႉး စသည္ျဖင့္ ေနရာမွမဆင္းလုပ္ေနၾကေပရာ ပိုက္ထဲတြင္ အမႈိက္ပိတ္ေနသကဲ့သို႔ပင္။ တဆက္တည္း ႏိုင္င့့ံအေရးကို လုပ္ေဆာင္လိုေသာ မ်ိဳးဆက္မ်ားကိုလည္း စိတ္ပ်က္အား နည္းေအာင္လုပ္ေနသလိုျဖစ္ေနသည္။
အခ်ဳပ္အားျဖင့္ဆိုရလွ်င္ ေခတ္မီတက္ႂကြၿပီး နည္းပညာမ်ားတတ္ကၽြမ္းေသာ လူငယ္ပိုင္း ၏အားမာန္ကိုအေျခခံ၍ လူႀကီးမ်ား၏အေတြ႔အႀကံဳႂကြယ္၀မႈမ်ားျဖင့္၀န္းရံၿပီး အာဏာရွင္ တိုက္ဖ်က္ေရးလႈပ္ရွားမႈကို ထိန္းေက်ာင္းေမာင္းႏွင္သြားပါလွ်င္ ကၽြႏု္ပ္တို႔လိုခ်င္ေသာ ေအာင္ျမင္မႈပန္းတိုင္သို႔ ျမန္စြာမေသြေရာက္ရမည္ျဖစ္ပါေၾကာင္း……………။
